‘Het is voor vrouwen de hel op aarde in Afghanistan,’ zucht de voormalige rechter die met Thomas Erdbrink achterin een busje zit. Het intens verdrietige verhaal van deze man zul je als kijker niet licht vergeten. Het contrast tussen hem, die Erdbrink uitlegt hoe de sharia precies in elkaar steekt, en de Taliban kan niet groter zijn.
De derde aflevering van Onze man bij de Taliban gaat voor een belangrijk deel over de positie van vrouwen en meisjes in Afghanistan. Hoewel de nieuwe leiders aanvankelijk beloofden dat vrouwenrechten gerespecteerd zouden worden, is van die toezegging niets terecht gekomen. Waarom zouden ze ook, als ze er zo heilig van overtuigd zijn dat vrouwen in alle opzichten inferieur zijn aan mannen. Het is een van de vele verdiensten van Erdbrink dat hij een open gesprek voert met een voormalige shariarechter die het hem allemaal haarfijn uitlegt: tsja, vrouwen zijn nu eenmaal minder intelligent en een man heeft daarom twee keer zoveel rechten als een vrouw. Je hoort aan alles dat hij dit volkomen logisch vindt. Hij heeft het ook niet zelf bedacht, zo staat het in de Koran.
Gelukkig ontmoet Erdbrink ook een groot aantal dappere vrouwen en meisjes. Zoals mensenrechtenactivist Mahbooba Seraj die in 2021 nog op de beroemde Time-lijst van de honderd invloedrijkste mensen ter wereld stond. In een vlammend betoog voor de Verenigde Naties legde ze uit dat vrouwen in Afghanistan worden weggevaagd. Toch koos Seraj ervoor in Afghanistan te blijven en haar strijd niet in ballingschap te voeren. Het is een moedig besluit, maar de voormalige rechter die met Erdbrink op de achterbank van dat busje zit, vreest intussen voor de toekomst van zijn dochters. Hij wil weg. Zo snel mogelijk. Als hij vertelt dat zijn jongste dochter als enige van het gezin geen paspoort heeft, breekt hij en de kijker met hem. Erdbrink doet het enige juiste door tegen de cameraman te zeggen: ‘Zet maar even uit dat ding’.