In Amsterdam zijn ze gewend alles voortvarend aan te pakken. Dan is het toch even slikken als voetbaltrots Ajax vriend en vijand verrast met een matige seizoensstart en een warrig vreemdelingenlegioen op het veld. Bij stadgenoot het Concertgebouworkest handelen ze de zaakjes heel wat beter af. Daar contracteren ze simpelweg een van de grote sterspelers van dit moment. Vanaf 2027 is de jonge Finse topdirigent Klaus Mäkelä vaste chef van het Concertgebouworkest. Om te acclimatiseren draait Mäkelä als artistiek partner de komende seizoenen regelmatig proef in Amsterdam. Als het even kan, laat hij zich vergezellen door zijn kersverse liefdespartner, de wereldberoemde pianist Yuja Wang. Afgelopen september stond het klassieke droomkoppel op het Concertgebouwpodium voor een uitvoering van de Ravel-pianoconcerten.
Na jaren kwakkelen heeft het Concertgebouworkest zo eindelijk weer een vaste opstelling. Sinds 2018 heeft Nederlands belangrijkste symfonieorkest geen chef-dirigent meer. Dat jaar nam leidsman Daniele Gatti abrupt afscheid van het orkest, nadat hij werd beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag. Met Mäkelä mikt het Concertgebouworkest op een succesvolle toekomst. Vanavond ontvangt College Tour de nog maar 27-jarige Fin en negentig musici van het Concertgebouworkest.
Dat Mäkelä’s ster zo snel rijst, is vooral te danken aan zijn gedegen opleiding. Aan de Finse Sibeliusacademie produceren ze eigenzinnige topdirigenten aan de lopende band: van Esa-Pekka Salonen tot Leif Segerstam. Mäkelä’s eerste liefde was de cello, maar op de academie ontvlamde zijn natuurlijke aanleg voor het dirigeren. Zijn grote communicatieve gave en aanstekelijke bewijsdrang vielen op. In 2020 kreeg Mäkelä zijn grote kans toen hij als twintiger aan de slag mocht als chef-dirigent van het Oslo Filharmonisch Orkest. Later volgde een vaste betrekking bij Orchestre de Paris. Zodra de contracten in Oslo en Parijs aflopen, vertrekt Mäkelä definitief richting Amsterdam.
Vorig jaar maakte de ijverige Fin indruk met de cd-uitgave van de integrale Sibelius-symfonieën. Mäkelä ontpopt zich als een tovenaar met klankkleuren en vloeiende lijnen. Zijn uitvoeringen zijn ‘onwrikbaar eerlijk en eerbiedig aan de partituur,’ oordeelt The New York Times. De ambitieuze jongeling wordt nauwlettend gevolgd door de muziekcritici. Zo jong en al zo goed, daar moeten we meer van weten. Zelf verwijst Mäkelä regelmatig naar de legendarische Willem Mengelberg, die nota bene 24 jaar was toen hij chef-dirigent werd van het Concertgebouworkest. Bernard Haitink was begin dertig toen hij als chef aantrad. Wat goed is, komt nu eenmaal snel.