Eigenlijk had Ester Ouwehand (1976) liever in een platenzaak gewerkt dan in de Tweede Kamer. Haar muzieksmaak reikt van de melancholische slowcore van Low tot de snoeiharde blackmetal van Wiegedood, en in de Kamer is ze met onder anderen Pieter Kwint (SP), Lisa Westerveld (GroenLinks) en Daan de Neef (VVD) onderdeel van de partijoverstijgende ‘gitarencoalitie’: een chatgroep waarin zij obscure muziektips met elkaar delen.
Dat alternatieve jasje typeert ook haar politiek. Al tijdens haar jeugd in Katwijk besefte ze dat haar opvattingen afweken van die van de grote meerderheid. Toen ze na het zien van een televisiereportage over de Nederlandse bio-industrie op zestienjarige leeftijd vegetariër werd, deed haar omgeving daar lacherig over. Dat weerhield haar er niet van om aan haar idealen vast te houden.
Ook de Partij voor de Dieren werd bij haar oprichting in 2002 door velen niet serieus genomen, maar is inmiddels goed voor zes Kamerzetels. Wereldwijd zijn er dierenrechtenpartijen naar Nederlands voorbeeld opgericht. ‘Wij durven te bepleiten waar nog niet iedereen aan toe is, en ik denk dat je dat van politici mag vragen,’ zei Ouwehand dit jaar in radioprogramma Mischa!.
In haar strijd tegen de roofbouw op onze planeet moest Ouwehand in 2022 onder ogen zien dat je ook roofbouw op het eigen lichaam kunt plegen. Vanwege aanhoudende overbelasting nam ze zestien weken rust. Ondanks de werkdruk en haar ruim vijftien jaar Kamerlidmaatschap denkt Ouwehand nog niet aan stoppen. ‘Het aanjagen van echte verandering, tegen de gevestigde belangen in, is een strijd van de lange adem,’ zei ze begin dit jaar bij haar rentree in de Kamer tegen Trouw. Voor de aanstaande Kamerverkiezingen staat de partij opnieuw op winst in de peilingen. ‘We groeien als biologische kool in een gezond landbouwsysteem,’ aldus Ouwehand.