Even voelde familiebehandelaar en ervaringsdeskundige Maarten Dammers een lichte aarzeling toen het nachtelijke cultuurprogramma Nooit meer slapen hem als gastspreker benaderde. De nachten staan voor Dammers immers symbool voor de jarenlange periode waarin hij verslaafd was. In de jaren dat drugs zijn leven beheersten was het na 11PM rock ’n-roll. In de tijd dat drank hem opslokte en hij op straat leefde, was de duisternis horror. Dammers, bekend van het tv-programma Verslaafd! en de documentaire Papa is verslaafd is inmiddels elf jaar clean. Vanavond praat hij in het radioprogramma over zijn nieuwste publicatie, Ik ben Maarten en ik ben verslaafd. ‘Het heeft lang geduurd voordat ik een gezond dag- en nachtritme had,’ legt Dammers uit. ‘Slapen is een van de mooiste cadeaus die ik elke dag mag uitpakken. Mijn leven bestaat nu uit rust, regelmaat en reinheid. Dat was in mijn verslavingsperiode wel anders. Terugblikkend op mijn leven besef ik dat ik als jongetje bang en onzeker was. Met drank en drugs verdween dat gevoel per direct. En toen begon het grote verdwalen vol hoogmoed. Ik bouwde veertig jaar aan een man die ik niet was. Arrogant en kamervullend. Essentieel om van een verslaving af te komen en, nog belangrijker, clean te blijven is de bereidwilligheid om te veranderen. Als je verandert, dan verandert je omgeving mee. Binnen dit proces is de route van vergeving extreem belangrijk. Eerst moet je jezelf vergeven. Toen ik mijzelf daaraan blootgaf, werd ik zachter. Daarmee stel je mensen in staat om dichterbij te komen, zelfs op zielsniveau, en om vervolgens te vergeven. Dan is er ruimte voor liefde en, weer veel later, voor vertrouwen. Iedereen is hiertoe in staat. Ik zeg altijd “Verslaving gedijt in het duister, maar dooft in het licht”.’