De Amerikaanse met Japans-Koreaanse roots werd geboren in Los Angeles en werkte in New York als redacteur voor Condé Nast Traveler. Haar eerste roman The People in the Trees (2013, Notities uit de jungle) baseerde ze ten dele op het leven van viroloog en Nobelprijswinnaar Daniel Carleton Gajdusek en werd ontvangen als een van de beste boeken van het jaar. In 2015 volgde Een klein leven, een roman van 800 pagina’s in zeven delen die begint als een sitcom over een vriendenclub van vier pas afgestudeerde jongemannen in New York (Jude, Willem, JB en Malcolm.). Gaandeweg zoomt Yanagihara in op het verhaal van de ongelukkige Jude: een briljante jurist met een mysterieus verleden. De roman biedt een ‘overweldigende leeservaring’, schreef De Correspondent. De passages over Judes lijden worden afgewisseld met luchtigere scènes. ‘Een van de redenen waarom het boek zo dik is, is dat het deze lichtere passages bevat om de zwaardere draaglijk te maken,’ schreef The New Yorker, die Een klein leven beschouwt als een ‘subversieve roman’. Want uiteindelijk laat de schrijver volgens The New Yorker alle troostende elementen weg die we bij een donker verhaal verwachten om de pijn een beetje te verzachten. Desondanks werden wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren van het boek verkocht. Na dit succes waren sommigen verbaasd dat Yanagihara niet stopte met journalistiek, maar juist een nieuwe baan aannam als redacteur van T: The New York Times Style Magazine.
In januari 2022 verscheen haar derde boek To Paradise (Naar het paradijs), met het schilderij Iokepa, Hawaiian Fisher Boy uit 1898 van de Nederlandse schilder Hubert Vos op de cover. In deze roman behandelt Yanagihara drie periodes in een door haar herschreven Amerikaanse geschiedenis: 1893, 1993 en 2093. In haar gefantaseerde New York van 1893 is het homohuwelijk al volledig legaal en geaccepteerd, terwijl de stad in 2093 zucht onder een pandemie, klimaatverandering en een autoritair regime. Al haar personages ‘smachten naar liefde, veiligheid en steun,’ zei de schrijver in een interview met The Sydney Morning Herald. Maar, voegt ze eraan toe: ‘Mijn boeken gaan uiteindelijk over eenzaamheid en schaamte.’ Ondertussen lukt het maar niet om verfilming of seriebewerking van Een klein leven van de grond te krijgen, vertelt de auteur in hetzelfde interview. ‘Er liggen vier scripts – vier ! – en de feedback is steeds ‘Kun je het meer zoals Sex And The City maken?’ Dat baart me wel zorgen.’
