‘Wat vind je leuker, een boom of een zandbak?’ De vrolijke vriendinnetjes Roco en Noï, beiden acht jaar oud, leggen elkaar giechelend op de schommel verschillende dilemma’s voor. Dat verloopt heel gemoedelijk, totdat Noï een lastige variant op de vraag stelt: ‘Je moeder of je vader?’ Roco schrikt en geeft ontwijkende antwoorden. Sinds haar ouders uit elkaar zijn heeft ze steeds vaker het idee te moeten kiezen tussen papa of mama. En dat wil ze eigenlijk helemaal niet.
Het is een mooie sleutelscène in de korte jeugddocumentaire Roco en Noï, een speels en levendig portret van twee jonge meisjes die elk moeten dealen met de echtscheiding van hun ouders. Filmmaker Nadia Shah weet knap de verwarring en het verdriet van de kinderen te vangen, zonder al te dramatisch te worden. Ze neemt haar onderwerp serieus en deinst niet terug voor de pijnlijke kanten ervan, maar weet het luchtig te brengen, met kleurrijke decors, vrolijke muziek en ook veel grappige scènes.
Het blijkt precies de juiste toon voor de beoogde doelgroep. De slechts 15 minuten durende film is onderdeel van de vierdelige EO-reeks Mensjesrechten: Mijn ouders zijn gescheiden, die zich richt op een publiek van jonge kids die met scheidingen te maken krijgen. De sfeer in Roco en Noï is ongedwongen en de focus ligt op de leefwereld van de kinderen, er komt dan ook geen enkele volwassene in beeld. De vertrouwde band tussen Roco (wiens ouders recent scheidden) en Noï (van wie de ouders al langer uit elkaar zijn) zorgt ervoor dat de meiden openlijk en eerlijk durven communiceren. De dynamiek tussen de twee is leuk om naar te kijken, en zal voor jonge kijkers die zelf worstelen met gescheiden ouders herkenbaar en troostrijk zijn.