Modestudent María uit Madrid trekt een vies gezicht als ze een glanzend minirokje uit haar garderobe tevoorschijn haalt. ‘Te veel kleur,’ concludeert ze teleurgesteld over haar eerder aangeschafte kledingstuk. Mode, een belangrijk onderdeel in het leven van de 21-jarige fashionista, is niet langer gebaseerd op seizoensgebonden collecties, maar op een constant verlangen naar nieuwe dingen, mede aangejaagd door sociale media. Grote modehuizen spelen hier op in door in rap tempo duizenden nieuwe ontwerpen op de markt te brengen. Kleding verandert zo in een wegwerpproduct. Dat hieraan een prijskaartje hangt is evident, toonde bijvoorbeeld de Arte-documentaire Fast Fashion in 2021. In deze film wierpen de makers onder andere licht op de werkwijze van een textielfabriek in Leicester door daar met een verborgen camera naar binnen te gaan. Ook bevroegen zij in Parijs pakketbezorgers naar hun arbeidsomstandigheden.
Vanavond verlegt Arte met de reportage Fast Fashion in der Wüste de focus naar een ander treurigmakend gevolg van fast fashion, namelijk de enorme hoeveelheden (ongedragen) kledingstukken die op afvalbergen worden uitgestort. In de uitzending neemt de 38-jarige Chileen Juan José Saldaña de kijker mee naar de Atacama-woestijn in het noorden van zijn land. Daar zijn uitgestrekte bergachtige woestijnvlaktes waar oneindige hoeveelheden gedumpte kledingresten liggen. Heuvels van verbrande kledingstukken worden afgewisseld door hopen kleren die nog nasmeulen van de hitte. Het grootse deel van de kleding is gemaakt van niet-afbreekbaar polyester. Inwoners van nabijgelegen gebieden maken zich zorgen over hun gezondheid en het ecosysteem. De overheid doet niets.