Voor de zesde keer nemen bokskampioen Lucia Rijker en schooldirecteur Eric van ’t Zelfde een groep voortijdige schoolverlaters tussen de zestien en drieëntwintig, die al jaren zonder toekomstperspectief thuiszitten, op sleeptouw in Dream School (NTR). Inspirerende gastdocenten zijn dit seizoen onder anderen freestyle voetballer Soufiane Touzani, cabaretier Najib Amhali en spoken word-artiest Zaïre Krieger. Naast alle heftige perikelen van de deelnemers, die in korte tijd stoomcursussen volgen om meer grip op hun leven te krijgen, maken ook de BN’ers weer indruk. Zo vertelt presentator Edson da Graça in de eerste aflevering aan de klas dat hij jarenlang in de schulden heeft gezeten, wat meteen een ontwapenend effect op de leerlingen heeft.
Droomdocenten
Een nieuw seizoen van ‘Dream School’. Eric van ’t Zelfde: “Kinderen waar je het moeilijkst van kan houden, hebben het meest je liefde nodig.”
Het ontbreekt de ene jongere aan discipline, een ander worstelt met een verslaving. En allemaal lopen ze volgens rector Van ’t Zelfde met een trauma rond. Van ’t Zelfde: ‘Het litteken dat ze hebben is niet de enige reden waarom Dream School zo’n emotionele rit voor hen is. Ze worden ook drie weken lang gedwongen vroeg op te staan, wat ze een lange tijd niet hebben gedaan, waardoor hun ritme wordt verstoord. Verder horen ze dramatische verhalen van andere leerlingen, die weer een gevoelige snaar kunnen raken. Hierdoor vloeien er meestal vanaf dag twee of drie veel tranen.’
Toen Van ’t Zelfde, die al zesentwintig jaar in het onderwijs werkt, in 2017 voor de presentatie van het programma werd gevraagd, besefte hij niet helemaal waar hij instapte. Van ’t Zelfde: ‘Ik wist niet hoe televisie wordt gemaakt, dus de eerste keer dat er drie weken lang fulltime op een locatie werden gefilmd moest ik wel behoorlijk wennen. Op de kinderen worden we wel altijd heel goed voorbereid: we nemen hun dossiers door en hebben ook voorgesprekken met een psycholoog.’
Van ’t Zelfde, altijd professioneel, was een keer zodanig geraakt door het verhaal van een leerling, dat hij naderhand op zijn kantoor moest huilen. Maar de omstandigheden bij Dream School zijn niet alleen maar zwaar. Van ’t Zelfde staat soms ook versteld van het doorzettingsvermogen van de leerlingen, die hem ook het een en ander hebben geleerd over geduldig zijn: ‘Laatst zeiden collega’s tegen me dat ik zachter ben geworden en dat komt zeker door Dream School. Na al die jaren weet ik: kinderen waar je het moeilijkst van kan houden, hebben het meest je liefde nodig.’