In de echt veroordeeld

Jurriën ten Cate ontmoet zijn Tunesische vrouw Marwa via een datingsite. Hij valt als een blok voor haar en besluit nog geen vier maanden later met haar te willen trouwen. In augustus 2013 vliegt Jurriën naar Tunesië om te trouwen. Zonder zijn familie, want die heeft haar bedenkingen.

Datzelfde jaar vieren Marwa en Jurriën samen kerst in een hotel in Tunesië. Hij is net teruggekeerd uit Nederland met het nieuws dat zijn verzoek om een verblijfsvergunning voor zijn vrouw is afgewezen door de IND. Om die reden wil Marwa’s familie kerst niet met hen vieren. Tijdens hun verblijf valt Marwa van drie hoog van het balkon. Ze overlijdt in het ziekenhuis aan haar verwondingen.

Het is onduidelijk wat er is gebeurd, maar volgens documentairemaker Jessica Villerius stinkt er iets aan het verhaal. Uit het onderzoek van de lokale autoriteiten blijkt dat Marwa op zo’n vijf meter afstand van het balkon lag, maar gezien het postuur van Jurriën lijkt het onwaarschijnlijk dat hij haar zo ver heeft kunnen gooien. Ook zou Marwa in de ambulance nog een verklaring hebben afgelegd waarin ze in volzinnen Jurriën beschuldigt, ondanks dat ze op dat moment twee klaplongen had. En de getuigenissen van twee ambulancebroeders zijn tot op de punt identiek.

Ondanks dat het onderzoek aan alle kanten rammelt, wordt Jurriën in 2015 veroordeeld tot twintig jaar celstraf. Het is maar de vraag of hij wel een eerlijk proces heeft gehad; Jurriën blijft tot op de dag van vandaag volhouden onschuldig te zijn. Nader onderzoek is nodig, maar er zitten wat haken en ogen aan. Zo steekt het Tunesische rechtssysteem anders in elkaar dan het Nederlandse en kan er niet worden gerekend op veel steun van lokale autoriteiten.

Toch lukt het Villerius om in deze documentaire een bijzonder compleet onderzoek te doen. Ze test haar hypotheses in de praktijk en laat ook veel van Jurriëns naasten aan het woord. Behalve zijn familie zijn dat ook zijn ex-vriendin en een Tunesische medegevangene.