VPRO Gids 33

14 augustus t/m 27 augustus
Pagina 9 - ‘Kijken met Nina Gantz’
papier
9

Kijken met Nina Gantz

Inge ter Schure

Nina Gantz (1987) maakt animatiefilms. Haar stop-motion film Edmond werd overladen met prijzen. Ze woont in Engeland, werkt aan een korte en een lange speelfilm en maakt reclames.

Is er een verschil tussen het Nederlandse en Engelse tv aanbod?

‘Het buitenleven is prominent aanwezig op de Engelse televisie. Programma’s over wandelen, het vinden van een buitenhuis. En tuinieren, dat is een groot ding. Garden tales, Garden rescue, Garden world, ga zo maar door. Ik ben zelf niet zo van het tuinieren, maar mijn Engelse man wel. We strijden op het moment over de inrichting van onze tuin. Laatst was hij op bezoek bij zijn moeder en hebben ze het hele weekend Garden world zitten kijken. Toen hij thuiskwam, wilde hij ineens een water feature. Een fontein. Ik kreeg het daar direct benauwd van, zo tuttig. Ik houd meer van natuur die niet aangelegd is. Nu probeer ik hem af te leiden met andere klusjes zodat hij zijn water feature vergeet. Maar ik vrees dat het niet gaat lukken, hij wil het heel graag.’

Wat is jouw guilty pleasure?

‘Ooit ben ik verslaafd geweest aan de realityserie The Real Housewives Beverly Hills. Het lukte me niet om te stoppen met kijken terwijl het mijn leven en mijn brein leegzoog. Ik was zo geïntrigeerd door de lelijkheid en de nepheid van die mensen. Ik moest mezelf dwingen om af te kicken. Nu heb ik geen televisie meer, omdat ik zo’n verslaving wil voorkomen. Ik kijk heel veel films die ik projecteer op een groot scherm.’

Hoe kom je aan nieuwe kijkinspiratie?

‘Ik vraag voortdurend tips aan vrienden. En iedere zondag ga ik naar de markt in mijn woonplaats Brighton. Dan struin ik door de bakken met dvd’s. Er is één man die veel arthouse verkoopt, hij kent mijn naam inmiddels. Daar koop ik dan iets. Een paar van mijn favorieten zijn Magnolia, The Wicker Man uit 1973, Brief Encounter en Being John Malkovich.’

Welke Engelse invloeden zien we terug in jouw werk?

‘Ik heb dit jaar de titelsequentie gemaakt voor de Nederlandse kinderserie Kamp koekieloekie. Daarvoor gebruikte ik allerlei voorwerpen die ik hier in het bos heb gevonden. Tijdens de lockdown trommelde ik mijn vrienden op om op zoek te gaan naar beukenootjes, zaadjes, blaadjes. En als je goed kijkt, zie je ook een stukje typisch Engelse ruitjesstof van een oud overhemd van de opa van mijn man.’