Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

In uw reclamequiz (VPRO Gids #15) voert u als bedenker van ‘Er gaat niets boven Groningen’ Henk Vonhoff op. Het viel te verwachten dat iemand ermee vandoor zou gaan, want een goed idee heeft vele vaders. Maar: de bedenker van deze slogan ben ik. Ergens in de jaren negentig kwam ik ’s ochtends op mijn werk (reclamebureau Viegen, Vergouw & Ten Hoopen) met het vaste idee: ik ben er  uit! Mijn teamgenoot, artdirector Roy Kahman, zag onmiddellijk de potentie en liet, nog voor er iets was gepresenteerd, laat staan goedgekeurd, een hele berg witte en zwarte T-shirts met deze kreet bedrukken. Grafisch ontwerper Greet Egbers verzorgde de vormgeving, met een uit de gestileerde kaart van Nederland omhoogspringende provincie – voor wie het topografische grapje niet meteen doorhad. Wat volgde was een lang traject langs heel veel commissies (stad, provincie, bedrijfsleven), maar de middenstand was meteen dol op de T-shirts. En zó is het gekomen.

CONSTANCE CRANENDONK-LENSINK, (CONCEPTMAKER EN COPYWRITER IN RUSTE)

Met de reactie van Neeltje Smit ('Forum' #14) met betrekking tot De wilde ruimte ben ik het totaal eens. Naar aanleiding van deze serie raakten mijn buren er nog meer van overtuigd dat de landing op de maan nooit heeft plaatsgevonden! Ik begrijp daar niets van. Wat hiertegen in te brengen?

GERDA ANDRIESMA, SCHOORL

In een toelichting op het Stabat Mater van Dvorák (VPRO Gids #15, p. 97) wordt, zoals vaker, ten onrechte een verband gelegd tussen het schrijven van dit werk en het overlijden van drie kinderen van de componist.  Pas aan het begin van deze eeuw kreeg musicoloog Markéta Hallová toestemming om een manuscript van het Stabat Mater in te zien uit de eerste helft van 1876. Toen bleek het daarbij niet, zoals verwacht, om ruwe schetsen te gaan, maar om een volledig uitgewerkte toonzetting voor solistenkwartet, koor en piano (in plaats van orkest) van zestien van de in totaal twintig coupletten van de Stabat Mater-tekst. Mogelijk was de dood van het oudste meisje, Josefa, slechts twee dagen na haar geboorte in het najaar van 1875, voor de componist aanleiding om een half jaar later aan een Stabat Mater te gaan werken. Maar toen Dvorák in mei 1876 deze eerste versie voltooide, was zijn zoontje Otakar kerngezond en moest dochtertje Ruzenka zelfs nog geboren worden.

HANS HIERCK, DILSEN-STOKKEM (BELGIË)

Ik lees altijd graag de stukjes van Mosterd. Dit keer werd ik erin opgevoerd (VPRO Gids #15): ik ben de hoofdpersoon van het eenvoudig DNA-geval waarvan hij gewag maakt. Snijders concludeert in de laatste alinea: ‘er was geen fout gemaakt in het ziekenhuis.’ Dit is een foute conclusie. Iemand die de hele uitzending gezien heeft, zou moeten begrijpen dat het ziekenhuis juist wel een fout heeft gemaakt, en dat mijn moeder het bij het juiste eind had.

YVON VAN NOORT, AMSTERDAM

Wat heerlijk om te lezen, dit interview met Margot de Boer ('Niks geraniums', VPRO Gids #15). Vooral de laatste vraag: 'Luisteren we te weinig naar de verhalen van oude mensen?' Het antwoord van mevrouw De Boer raakte bij mij een gevoelige snaar. Ik ben zelf 'pas' 58,  maar toch voel ik me soms al aan de kant gezet, afgeserveerd. Het valt me steeds vaker op dat jongeren geen beroep doen op onze ervaring, geen behoefte hebben aan onze wijsheid en verhalen. Het is in onze westerse cultuur zo gegroeid en niet gemakkelijk te veranderen, vrees ik, maar toch goed dat dit hier wel aandacht krijgt, want het is een gemis en hele generaties doen zichzelf tekort. 

GINA FRANSSEN, GULPEN