Grond: uiterst geslaagde Vlaamse tragikomedie op Netflix

Galgenhumor. Zo kon je de humor van de serie Six Feet Under (2001-2005) nog het best kwalificeren. In deze HBO-klassieker volgden we vijf seizoenen lang de levens van een disfunctionele familie van begrafenisondernemers, die ineens zélf met de dood te maken kregen. Dat leverde met regelmaat ontroerend drama op, maar het werd altijd gecombineerd met een flinke dosis zwarte humor.

De makers van de achtdelige serie Grond hebben duidelijk goed gekeken naar Six Feet Under. In deze nieuwe Belgische serie volgen we de jonge Ismaël (Yassine Ouaich), die samen met zakenpartner en beste vriend Jean-Baptiste (Ward Kerremans) al jaren op zoek is naar hét perfecte businessidee om steenrijk te worden. Met hun ideeën schiet het echter niet bepaald op, want beide jongens komen niet veel verder dan een pizzaschaar, een scheertent of een stuurbureau (‘werken terwijl je rijdt!’).

Maar dan besluit Ismaëls vader Omar (Ben Hamidou) de leiding over zijn islamitische uitvaartbedrijf plots uit handen te geven aan dochter Nadia (Ahlaam Teghadouini) én Ismaël. Laatstgenoemde moet echter niets hebben van zijn vaders bedrijf, omdat hij nog steeds verbolgen is over het feit dat zijn moeder – tegen haar eigen wens – begraven moest worden in Marokko. Het bedrijf van Omar organiseert immers zogenaamde ‘repatriëringen’, waarmee in Brussel gestorven moslims na hun dood in de heilige grond van hun thuisland begraven kunnen worden.

Ondanks zijn aanvankelijke weerstand, ziet Ismaël al snel een gouden mogelijkheid om het bedrijf ‘nieuw leven’ in te blazen. Hij komt op het lumineuze idee om overleden Belgische moslims dichter bij huis te begraven volgens de moslimtradities. Zoals Ismaël het zelf uitlegt: ‘Als je moslims niet kunt begraven in heilige grond, dan halen we die grond toch gewoon naar hier?’ Makkelijker gezegd dan gedaan, want die grond blijkt lastig te importeren, en de reacties vanuit de moslimhoek zijn bepaald niet mals.

De worsteling van Ismaël om zijn ambities om te zetten in beleid, levert een uiterst geslaagde tragikomedie op, waarin we ook de dynamische stijl van het populaire Vlaamse regisseursduo Adil & Bilall (Bad Boys For Life) herkennen. Hoewel de invloed van Six Feet Under natuurlijk duidelijk zichtbaar is (vooral in de openingsscènes, waarin telkens een nieuw sterfgeval centraal staat), is dit een frisse serie met een geheel eigen toon. Grond is daarmee het tweede bewijs dat een begrafenisonderneming een perfecte setting vormt voor een diepgravende tragikomedie.