Voor de allereerste keer ontplofte mijn Facebook eens niet na de nieuwste aflevering van Game of Thrones. En dat terwijl het nog wel om het begin van seizoen vijf ging. Ook de wekelijkse recensenten van The Guardian, AVClub, The New York Times, etc. hadden allemaal weinig te zeggen. Hopen dus maar dat de aflevering van komende zondag spannender is. Of beter nog: wordt het niet eens tijd dat al die websites stoppen met hun wekelijkse recensies?

Laat ik om te beginnen vermelden dat ook ik de eerste aflevering van het nieuwe seizoen een beetje tegen vond vallen. Dat is natuurlijk te wijten aan de hooggespannen verwachtingen, maar ook aan het feit dat Game of Thrones dit keer meer dan ooit een schaakspel was. Er werd voorzichtig vooruit geschoven met de pionnetjes en ondertussen werden er vast een paar sleutelstukken op de goede plekken gezet, om zo langzaam te kunnen bewegen naar een ongetwijfeld spectaculaire ontknoping. Ik kan vast verklappen dat de eerste vier afleveringen (wie ze gelekt heeft: bedankt) zo eigenlijk een beetje door meanderen.

Anderzijds is die blik ook wel weer kortzichtig. Pas bij de ontknoping kunnen we namelijk echt vaststellen hoe belangrijk die eerste paar afleveringen waren. Het zijn momentopnames die op zichzelf weinig zeggen over het uiteindelijke resultaat. Vergelijk het maar met een boek: het eerste hoofdstuk legt de basis voor het laatste. Dan pas vallen de puzzelstukjes in elkaar.

Bedenk ondertussen hoe GoT er in 1995 uit had gezien.

Dat maakt het concept van een wekelijkse recensie (met wekelijkse columns is natuurlijk niets mis) ook zo frustrerend. Het is net alsof je afzonderlijke hoofdstukken van boeken beoordeelt: in plaats van het hele verhaal van The Lord of the Rings in ogenschouw te nemen, concentreer je je alleen op Tom Bombadil ( meh) of de mijnen van Moria (tof). Dat werkt natuurlijk niet, maar toch willen bijna alle Amerikaanse krantensites het wel proberen ( NRC deed ook even z’n best met Better Call Saul, maar kapte dat na aflevering zeven – zonder opgaaf van reden – af).

Natuurlijk, televisie is een ander medium. Juist omdat je het verhaal maar in delen krijgt, ben je geneigd die delen één voor één te bekijken en te beoordelen. Maar waar het dan toch vaak op neerkomt is simpelweg een samenvatting (handig, ware het niet dat we tegenwoordig alles terug kunnen kijken), geen analyse.

Een kritische blik is fijn, maar die moet spaarzaam ingezet worden, met inzicht in het hele plaatje. Vergeet dus alles wat ik heb gezegd over de eerste aflevering. Over een paar weken zullen we het er wel eens over hebben of het een goed seizoen was.