Kyle Chandler in het duistere familiedrama Bloodline (vanaf vandaag te zien bij Netflix – hoe vaak heb ik dat al niet geschreven de laatste tijd? Cool it, guys) is een beetje zoals Henry Fonda in Once Upon a Time in the West. Ineens is de ultieme televisievader uit Friday Night Lights niet meer te vertrouwen.

Friday Night Lights (2006-2011) is een serie over American Football, die eigenlijk helemaal niet gaat over American Football. Zoals Rocky eigenlijk niet over boksen gaat en Foxcatcher niet over worstelen. Voor de beste sportfilms hoef je de spelregels namelijk niet te snappen. Of Rocky wel of niet kan boksen, wat maakt het uit; het gaat erom dat hij opstaat als ie neergeslagen is. Het zijn van die typische levenslessen, maar ze gaan er bij mij altijd in als zoete koek. Wie houdt er nou niet van een goede kleedkamerspeech?

Kleedkamerspeeches genoeg in Friday Night Lights, waarin we de door football  geobsedeerde inwoners volgen van Dillon, Texas; de Dillon Panthers, het team van de plaatselijke middelbare school, wordt op handen gedragen. Centraal staat de familie Taylor, met aan het hoofd Kyle Chandler als coach Eric. Hij is niet perfect – hij houdt natuurlijk iets teveel van het spelletje – maar hij komt akelig dichtbij. Hij is vriendelijk, moedig, standvastig, streng, maar eerlijk. Een Southern gentleman, een rol waar Chandler verdiend een Emmy voor kreeg. Alleen zijn vrouw Tami (de weergaloze Connie Britton) is charmanter, y’all. Het perfecte levenslessenkoppel.

Die lessen hebben de tieners in Dillon hard nodig. Ster-quarterback Jason Street is tijdens een wedstrijd verlamd geraakt. Zijn vervanger, Matt Saracen, leeft alleen met zijn langzaam dementerende oma. Tim Riggins is een losgeslagen projectiel en de ambitie van ‘Smash’ Williams zal hem duur komen te staan. Layla Garrity is niet de All-American Sweetheart die ze lijkt en Tyra Collette al helemaal niet. En dan hebben de Taylors ook nog te maken met hun eigen dochter, de puberende Julie.

Tussen al dat (uitstekend geschreven) drama, hoeft het niet zozeer uit te maken wat er daadwerkelijk op het veld gebeurt. Toch doet het dat natuurlijk wel, want uiteindelijk zie je het op het veld allemaal terug . Die ene bal die net niet aankomt (of juist wel), het geworstel in de modder, de bloednerveuze invaller die van de bank komt; dat is allemaal een prachtig drama op zich. Of het nou football, hockey, tennis of gewoon voetbal is, winst of verlies begrijpt iedereen. Go Panthers!

Leestip: In de categorie ‘met wie zou je wel eens een biertje willen doen?’ staat Kyle Chandler hoog. Bar-Hopping With Kyle Chandler bij The Hollywood Reporter.