Lena Dunhams scherpe humor is terug in boekverfilming Catherine Called Birdy

‘Ik wil jullie niet laten schrikken, maar ik denk dat ik de stem ben van mijn generatie.’ Deze profetische woorden zijn afkomstig van Hannah, de protagonist uit de HBO-serie Girls (2012-2017), die zij in de allereerste aflevering tegen haar ouders zegt. De scène zette meteen de toon voor het oeuvre van de Amerikaanse actrice en bedenker van die baanbrekende serie: Lena Dunham (1986).

Dunham brak door bij het grote publiek als de tegendraadse, intellectuele, soms ronduit onuitstaanbare Hannah uit de serie. Voor velen kwam ze uit het niets, maar de eigenzinnige New Yorker debuteerde al op haar drieëntwintigste als regisseur van de geestige indiefilm Tiny Furniture (2010), waarin ze tevens de hoofdrol speelt. De film maakte veel indruk op Hollywoodregisseur Judd Apatow. Hij introduceerde haar bij de hoge bazen van HBO, die haar prompt een contract aanboden voor een serie, die ze zelf mocht schrijven, regisseren en coproduceren met Apatow: Girls.

Sinds haar doorbraak heeft Dunham kleine rollen gespeeld in een aantal Hollywood-blockbusters, waaronder Once Upon a Time… in Hollywood (2019) van Quentin Tarantino. In 2014 verscheen haar zeer persoonlijke boek Not That Kind of Girl en een paar jaar later creëerde ze het feministisch blog Lenny Letter, met beroemde gastschrijvers zoals zangeres Alicia Keys.

Na allerlei zijpaden te hebben bewandeld, keert Dunham dit jaar terug als regisseur van maar liefst twee films. De eerste, Sharp Stick, over de seksuele ontwaking van een twintiger, heeft nog geen releasedatum in ons land. Dunhams derde speelfilm, Catherine Called Birdy, wordt hier gelukkig wel uitgebracht. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Karen Cushman. Het verhaal draait om de veertienjarige Catherine, de dochter van een Engelse ridder in de dertiende eeuw, die haar uithuwelijking saboteert door iedere ontmoeting met een rijke kandidaat tot een fiasco te laten leiden.

De komedie wordt gedragen door de Britse actrice Bella Ramsey (Lyanna Mormont in Game of Thrones), die met haar jeugdige bravoure door kan gaan voor een jonge Dunham. Hoewel de film uniek is in zijn soort, compleet met een onverwacht hippe indie-soundtrack, slaat Dunham soms de plank mis. Bijvoorbeeld wanneer ze haar eigen emancipatoire waarden bij middeleeuwse personages in de mond legt. Een tienermeisje dat niet weet wat menstrueren is, maar wel een vriend die uit de kast komt warm omhelst, komt nogal gekunsteld over. De film bevat echter ook Dunhams scherpe humor en een verrukkelijke vertolking van Catherines vader door de formidabele acteur Andrew Scott (Sherlock, Fleabag). Daarmee markeert Catherine Called Birdy een geslaagde terugkeer van regisseur Dunham.