‘Ik heb een kopstoot gekregen. [...] Van mijn vriend.’ Het huilende meisje wordt de ambulance in geholpen. Tussen haar tranen door vraagt ze: ‘Wat gaat dit kosten?’ In de hoofdstad van Mexico zijn er op 9 miljoen inwoners slechts 45 ambulances beschikbaar. Ter vergelijking: in Rotterdam-Rijnmond, de grootste veiligheidsregio van Nederland, zijn dat er 60 op 1,2 miljoen bewoners.
Voor Midnight Family volgde documentairemaker Luke Lorentzen drie jaar lang de familie Ochoa, die in Mexico-Stad eigenaar is van een privé-ambulancedienst. Zij concurreren met andere (private) hulpdiensten door naar ongelukken te spoeden en hun diensten aan te bieden. Wie denkt dat dit een lucratieve onderneming is komt bedrogen uit, de familie kan de eindjes met moeite aan elkaar knopen. Niet alle door hen vervoerde patiënten hebben het geld om hen te betalen en wat er wel wordt verdiend, moet worden afgedragen aan corrupte politieagenten. De hoofdrol in de documentaire is voor de zeventienjarige Juan. Ondanks zijn beugel en de gewoonte een knuffeldier te knuffelen tijdens interviews, heeft hij noodgedwongen de rol van hoofd van de familie op zich genomen. Hij rijdt de ambulance, helpt de patiënten en heeft de ondankbare taak van het vragen om geld.
Eind november draaide Midnight Family op het IDFA en sprak Humberto Tan voor het VPRO-programma Inside IDFA met documentairemaker Luke Lorentzen: ‘Wat je ziet is dat wanneer geld en de zorg voor mensen met elkaar verweven raken, er al snel een ethisch dilemma ontstaat.’ Hij legt uit dat de familie maar in dertig procent van de gevallen betaald krijgt en daarom andere manieren zoekt om geld te verdienen. ‘Mijn film gaat over een familiebedrijf dat op instorten staat en dat met mensen te maken heeft die op de rand van het leven staan. [...] Als mensen op hun kwetsbaarst zijn, zijn ze soms het meest toegankelijk en het aardigst.’
Lees hieronder ook het interview met regisseur Luke Lorentzen op vprogids.nl