Un prophète (2009) betekende de doorbraak voor Jacques Audiard. Gerhard Busch sprak met de Franse regisseur.

De film
Als negentienjarige komt Malik (Tahar Rahim) naar de gevangenis. Hij is analfabeet en hoort nergens echt bij. Daarmee blijkt hij het ideale doelwit van César, leider van een groep machtige Corsicaanse gevangenen, die hem al snel voor zijn karretje spant. Zo wordt het gevangenisleven een harde leerschool voor de jonge Malik, maar die blijkt een snelle leerling in deze snoeiharde film met magischrealistische elementen. 
 
Het idee 
Het idee voor Un prophète ontstond toen regisseur Jacques Audiard een gevangenis bezocht voor een vertoning van zijn eerdere film De battre mon coeur s’est arrêté. De gevangenis was in deplorabele staat en het bezoek liet hem niet los. Daar kwam nog bij dat het gevangenisleven sowieso onderbelicht was in de recente Franse cinema. Net als Arabische personages, die enkel in sociaal-realistische drama’s te zien waren. Daar wilde de regisseur verandering in brengen door een onvervalste genrefilm te maken. Hij ziet Malik als een archetypische westernheld: een jongen met wie we meeleven, ook tijdens ongemakkelijke keuzes en gewelddadige uitbarstingen, maar ook het personage van haast mythische proporties waar de titel naar verwijst. 

De ontvangst 
Un prophète werd juichend ontvangen. De film won onder andere de Grand Prix op Cannes, werd genomineerd voor de Oscar voor Beste Buitenlandse Film, en won een Bafta. De film werd genomineerd voor dertien Césars (Franse Oscars), waarvan er negen gewonnen werden. De film stond aan de wieg van de carrières van acteurs Tahar Rahim, die sindsdien ieder jaar in zeker vier films te zien is, waaronder À perdre la raison en het voor een Golden Globe genomineerde Le Passé, en van Reda Kateb, die daarna onder meer speelde in Zero Dark Thirty en Loin des hommes. Acteur Niels Arestrup draaide al jaren mee, maar werd na zijn verpletterende optreden als César in Un prophète door Spielberg gevraagd voor een rol in War Horse en mocht ook de hoofdrol spelen in WO II-drama Diplomatie. Voor alle drie was de film een opstapje naar een grote carrière. 
 
En daarna… 
Voor Audiard was Un prophète de doorbraak naar een groter publiek. Zijn twee voorafgaande films waren bescheiden successen, maar niets vergeleken met de furore die deze film maakte.Audiard, die zelf slecht Engels spreekt, ging niet naar Hollywood – al waren er wel aanbiedingen – maar bleef gewoon films maken in Frankrijk. Voor opvolger De rouille et d’os wist hij filmster Marion Cotillard te strikken, maar voor zijn meest recente film Dheepan koos Audiard weer onbekende acteurs… uit Sri Lanka. Dheepan, over de harde overlevingsstrijd van een Sri Lankaans gezin in een Parijse buitenwijk, ging eerder dit jaar in première in Cannes en won daar de hoogste onderscheiding, de Gouden Palm. Audiard heeft zijn klasse als filmauteur inmiddels wel bewezen.

Meer over Un prophète