Veertigers Josh (Ben Stiller) en Cornelia (Naomi Watts) hebben het goed voor elkaar – een fraai appartement in New York, gezellige vrienden, uitdagend werk als documentairemakers. Dat ze desondanks niet helemaal happy zijn, komt aan het licht wanneer ze het twintig jaar jongere stel Jamie (Adam Driver) en Darby (Amanda Seyfried) leren kennen, naast wie ze opeens wel erg gezapig afsteken.

Want wat hebben Jamie en Darby een frisse kijk op dingen: ze draaien platen in plaats van mp3’s, eten eieren van hun eigen kip, maken zelf meubels, gaan op spirituele retraites. Josh en Cornelia leven helemaal op van de vriendschap. Goed, de jonge hipsters hebben ook wel irritante eigenschappen; ze betalen bijvoorbeeld nooit eens een rekening en praten over cultuur uit de jaren tachtig alsof ze die zelf hebben meegemaakt. Maar dat zijn details, toch?
 
Regisseur/scenarist Noah Baumbach toonde zich met komische drama’s als The Squid and the Whale, Greenberg en Frances Ha al eerder een meester in het ontleden van de tijdgeest en de menselijke neiging tot kinderachtig en pietluttig gedrag. In While We’re Young moet de moderne hipstercultuur het ontgelden, maar ook stadse midlifers die koste wat het kost jong willen blijven . En passant wordt aangetoond hoe de recente technologie van alles op z’n kop heeft gezet, en hoe de verschillende leeftijdsgroepen daarop reageren – wie dacht dat de generatiekloof vooral iets van de jaren zestig was, wordt met vilein genoegen uit de droom geholpen.
 
Sinds zijn debuut Kicking and Screaming (1995) bouwt Baumbach aan een mooi, persoonlijk oeuvre. Naast zijn eigen regiewerk schreef hij mee aan diverse films van Wes Anderson (o.a. The Life Aquatic with Steve Zissou), produceerde een film van Peter Bogdanovich (She ’s Funny That Way) en deed een poging Jonathan Franzen’s bestseller The Corrections tot HBO-serie te bewerken. Voeg aan die namen nog Woody Allen en de Franse nouvelle vague toe, en je krijgt een aardig beeld van zijn stijl: wrang- komisch, literair, soms kluchtig.

Wat While We’re Young zijn meest toegankelijke, en misschien ook wel beste film tot nu toe maakt , is de milde blik waarmee de hoofdpersonen worden vastgelegd. Konden eerdere Baumbach-personages soms akelig zuur uit de hoek komen, het door Stiller en Watts gespeelde echtpaar (goede casting trouwens) blijft sympathiek – soms onnozel of kleinzielig, maar ook goed bedoelend en begrijpelijk.
 
Voor een tamelijk bescheiden relatiekomedie snijdt de film wel heel veel thema’s aan – volwassen worden, vriendschap, romantiek, ouderschap, technologie, documentaires, authenticiteit. De climax, met maar liefst twee door elkaar gemonteerde toespraken, komt daardoor nogal geconstrueerd over. Maar heel veel maakt dat niet uit; met z’n scherpe dialogen, rake humor en herkenbare personages blijft While We’re Young een heerlijke, intelligente komedie.

Meer over While We're Young