Wie ooit Lars von Triers waanzinnige tv-serie Riget (The Kingdom) zag, zal zich ongetwijfeld de Zweedse neurochirurg Stig Helmer herinneren die op het dak van het Deense ziekenhuis zijn armen ten hemel wierp en hardgrondig vloekte: 'Dansk Jävlar!' Oftewel: 'Deens tuig!'

Nu is er een film waarin de Zweden de underdogs zijn in Noorwegen, waar ze worden uitgemaakt voor 'Svenskjävel'. Wat zoiets als 'Zwedenhonden' betekent. Voor de Engelse titel eufemistisch vertaald als Underdog.
 
Net als de relatie tussen de Zweden en de Denen, is die tussen de Zweden en de Noren altijd een van milde animositeit en spot geweest, waarbij de Zweden zich met hun bloeiende industrie (Volvo, Ikea) altijd als de grote broer opstelden. Dat is dramatisch veranderd sinds Noorwegen door olie-opbrengsten opbloeide terwijl in Zweden de jeugdwerkeloosheid opliep tot de hoogste van Europa na Griekenland. Underdog gaat over die veranderde verhouding en zoomt in op een van de vele economische migranten die van Zweden naar Oslo trekken.
 
De jonge Zweedse vrouw Dino (Bianca Kronlöf) is een bijna-straatkat die verliefd wordt op haar Noorse werkgever Steffen (Henrik Rafaelsen), de vader van de kinderen waarop ze past. Diens tienerdochter Ida (Mona Kristiansen) lijdt in stilte onder de afwezigheid van haar moeder, die in een ver buitenland werkt. Hartverscheurend eenzaam hangt Ida rond op de gekromde rug van een voetgangersviaduct. Alles wat vader aan de telefoon tegen z'n vrouw bij elkaar liegt wordt in beeld tegengesproken: 'Ja hoor, alles prima met Ida. Nee hoor, ik rook niet,' terwijl hij vlug z'n sigaret uitdrukt. 


 
Het is de verdienste van debuterend scenarist/regisseur Ronnie Sandahl, dat zijn film het voor de hand liggende sociaal-realistische drama overstijgt in een bitterzoete love story die boogt op sterke, aardse personages. Die observeert hij met evenveel aandacht als zij elkaar. Dino is onnadrukkelijk, kalm en stoer : ze kan een balletje hooghouden en legt zelf de ketting op haar fiets. Ook de man/vrouw-benadering is verfrissend anti-stereotiep: we zien Dino een tampon weggooien en er is een doucheshot met nietsverhullend mannelijk naakt.
 
Dino brengt het incomplete, door sleur ingedutte gezin aandacht en magie. Andersom vindt zij er de rust die ze mist in haar onzekere bestaan. In al z'n bescheidenheid is Underdog een intiem, organisch meanderend verhaal over menselijke verhoudingen, liefde en lef.