Echt waar, het duurt maar een paar minuten en je denkt niet meer: hé, dat is Harry Potter! En dat is op zich al een prestatie van formaat. Van acteur Daniel Radcliffe, natuurlijk, maar ook van debuterend regisseur John Krokidas, die per se Radcliffe wilde als Beat-dichter Allen Ginsberg.

Kill Your Darlings gaat over het ontstaan van de Beat Generation, de invloedrijke literaire stroming waarvan de belangrijkste grondleggers – William S. Burroughs, Jack Kerouac en Allen Ginsberg – elkaar begin jaren veertig van de vorige eeuw in New York leerden kennen.

De belangrijkste kenmerken van de Beat Generation – het afzetten tegen wetten en regels, het experimenteren met seks en drugs, het opdoen van onvergetelijke ervaringen – komen allemaal aan bod in de film, maar Krokidas wist ze handig te verpakken in een coming-of- age-verhaal.

We volgen de jonge, aanvankelijk nogal schuchtere Ginsberg, die in 1943 poëzie gaat studeren aan de Universiteit van Columbia. Daar wordt hij verliefd op medestudent Lucien Carr, die hem een wereld vol jazz en drugs zal binnenleiden en hem zal introduceren bij Burroughs en Kerouac. En bij David Kammerer, een oud-professor en ex-minnaar van Carr, die niet kan accepteren dat hun relatie definitief voorbij is.

Door dat gedoe met Kammerer en Carr drijven we nogal af van Ginsberg, die in die kwestie niet meer dan een machteloze toeschouwer is. De film verliest daardoor aan focus, ook al weet regisseur Krokidas, die meeschreef aan het scenario, wel aannemelijk te maken dat die gedoemde relatie een grote, zelfs bepalende rol heeft gespeeld in het leven van de belangrijkste leden van de Beat Generation.

Vóór Kill Your Darlings maakte Krokidas (1973) slechts een paar korte films, maar dat gebrek aan ervaring is nergens terug te zien. Kill Your Darlings is een zelfverzekerde film geworden. Krokidas liet zich niet imponeren door de indrukwekkende cast – naast Radcliffe onder meer Dane DeHaan, Michael C. Hall en Ben Foster – die allemaal in dienst van het verhaal spelen. En hij slaagt ergens in waar maar weinig regisseurs vóór hem in zijn geslaagd: hij weet het per definitie interne schrijfproces in energieke en gepassioneerde beelden te vangen.