Vuurwerk, twee gelukzalige blikken en een bruiloft – daar waar veel romcoms ophouden begint voor Nat (Rose Byrne) en Josh (Rafe Spall) een aaneenschakeling van ongekend ongemakkelijke momenten die het huwelijk heet.

Hoewel snel duidelijk is dat de twee totaal niet bij elkaar passen proberen ze krampachtig het eerste jaar door te komen en niet als eerste op te geven. Dat slaat soms door in meligheid, en de emotionele uitdieping van de personages laat te wensen over, maar het levert vermakelijke scènes op die plaatsvervangende schaamte tot kunst verheffen.

Regisseur Dan Mazer , bekend van zijn medewerking aan Sacha Baron Cohen-projecten als Ali G en Brüno, speelt met de grenzen van het genre door de gebruikelijke ontwikkelingen te spiegelen en in de schaduw van een falend huwelijk twee nieuwe romances te laten opbloeien. In tegenstelling tot een recente film als The Five-Year Engagement, dat eveneens de strubbelingen binnen een relatie volgt, legt Mazer de nadruk daarbij niet op de psyche van de personages, maar op de extreme situaties waarin ze terecht komen.

Vooral het personage van Spall worstelt zich van het ene pijnlijke moment naar het andere. Hij zet zich voor schut met zijn danspasjes, vergeet X-rated kiekjes van de digitale fotolijst te halen en krijgt het voor elkaar om tijdens een potje hints met de schoonfamilie oma verbaal aan te randen. De mate waarin Mazer zijn acteurs de ruimte geeft om ver voorbij tenenkrommend te gaan is verfrissend. Dat een scène dan soms verzandt in flauwigheden die te lang doorgaan is makkelijk vergeven.

Byrne toont zich met haar veelzeggende mimiek wederom een prima komisch sparringpartner en is een aangenaam rustpunt tegenover het haast slapstickachtige acteren van Spall. Zijn personage Josh raakt gaandeweg de film steeds meer de weg kwijt en gedraagt zich regelmatig als een schlemiel. Dat gaat vervelen en zorgt voor een verwijdering tussen zijn personage en het publiek. Het is volkomen begrijpelijk dat Nat voor haar sexy klant Guy ( Simon Baker) valt en maar moeilijk te vatten dat ex Chloe ( Anna Faris) nog steeds stapel is op de lompe Josh. De sympathieverhouding wordt daarmee scheef getrokken, waardoor het einde gekunsteld en onbevredigend aanvoelt.