Is de film Steekspel nu de nieuwe Paul Verhoeven, of enkel het product van een spelprogramma waarbij het traject belangrijker was dan het eindresultaat? Verhoeven houdt het zelf op het laatste.

Een soort Idols voor filmliefhebbers, dat was de Entertainment Experience. Een ambitieus project rond een programma dat vorig jaar op Veronica werd uitgezonden. De opzet: scenarist Kim van Kooten schreef een openingsscène en daarna was het publiek aan zet. Dat kon – onder toeziend oog van Paul Verhoeven – de scène gaan verfilmen, vervolgscènes schrijven en opnemen, acteeraudities doen, filmmuziek componeren, enzovoorts.

Het uiteindelijke scenario zou twee films opleveren: één van het publiek zelf, en één van Paul Verhoeven met professionele cast en crew . Die eerste versie is intussen in acht losse afleveringen te bekijken op www. entertainmentexperience.nl, en die tweede – een film van zo'n vijftig minuten – draait nu in de bioscoop.

Het verhaal: Remco ( Peter Blok) is een succesvolle vastgoedmanager en schijnbaar aimabele family man. Zijn vrouw Ineke ( Ricky Koole) organiseert een feestje voor zijn vijftigste verjaardag. Wanneer hij tijdens de fuif wordt geconfronteerd met een zwangere scharrel ( Sallie Harmsen) en een zakelijk dilemma, stapelen de problemen zich al snel op.

Steekspel wordt in de bioscoop voorafgegaan door het 'making of '-filmpje Paul's Experience, en daaruit blijkt tussen de regels door wel dat het project een zware bevalling was voor Verhoeven. In interviews windt hij er al helemaal geen doekjes om: het niveau van de ingestuurde scripts was bedroevend. Samen met coscenaristen Van Kooten en Robert Alberdingk Thijm heeft hij enorm moeten schaven om er nog iets van te kunnen brouwen. Aan een dergelijk project zal de regisseur nooit meer meedoen.

Het is verleidelijk daar cynisch op te reageren. Had de Hollywoodveteraan echt verwacht dat duizenden televisiekijkers samen een briljant scenario zouden fabriceren? Dat een interactieve spelshow een topfilm zou voortbrengen?

Maar je kunt het ook anders bekijken. Je zou kunnen zeggen: dapper en sympathiek dat Verhoeven bereid was zijn talent en ervaring in te zetten om amateurs aan het vak te laten ruiken. In het achtergrondfilmpje maakt hij over dat aspect ook beslist een enthousiaste indruk. Ook is hij vol lof over zijn jonge cast en crew en de low budget manier van filmmaken. Als Kim van Kooten zou aankloppen met een nieuw script, zegt hij in een interview, zou hij meteen zijn andere afspraken afzeggen.

Gelukkig is er iets van dat enthousiasme in de film geslopen. Jawel, het verhaal zwabbert alle kanten op en zit vol soapdialogen ('Ik wist het, jij ligt gewoon met mijn vader te neuken!'), maar de toon is lekker pretentieloos en de acteurs weten het allemaal aanstekelijk te verkopen. Wie Steekspel niet beschouwt als 'de nieuwe Verhoeven', maar gewoon als een geinig experiment, kan er best plezier aan beleven.

Misschien moet Van Kooten maar gauw met een goed oorspronkelijk scenario op de proppen komen, want zonder de bemoeienis van het publiek zou dit team best eens een puike film kunnen afleveren.