Prinses Merida, een roodharige wildebras die voor de duivel niet bang is, doet niets liever dan klimmen, paardrijden en boogschieten. Maar van haar moeder dient ze zich voor te bereiden op de serieuze taak die haar wacht: de Schotse troon overnemen van haar rouwdouw van een vader. Na hun zoveelste ruzie roept de koppige Merida hogere krachten aan – met desastreuze gevolgen voor het Koninkrijk, haar moeder en haarzelf.

Na twaalf kassuccessen (wereldwijde box office: 7 miljard dollar), met hoofdrollen voor kinderspeelgoed, insecten, pluizige monsters, vissen, superhelden, auto’s, een muis, een roestige robot en een bejaarde ballonnenverkoper is Brave de eerste Pixar-animatiefilm met een vrouwelijke hoofdrolspeler. Een Schotse prinses om precies te zijn; prinses Merida, tevens het eerste Pixar-personage dat wordt opgenomen in de Disney Prinsessen- merchandiselijn.

Brave, meldt Pixar, is ook de eerste Pixar-periodefilm waarin historische referenties zijn gecombineerd met een fantasiewereld. Maar prinses Merida modelleerde regisseur Brenda Chapman dan weer naar haar eigen dochter, koningin Elinor is losjes gebaseerd op haar eigen ervaringen.

Chapman, die eerder de Dreamworks- animatiefilm The Prince of Egypt (1998) regisseerde, werd tijdens de productie wegens ‘ creatieve verschillen’ vervangen door Mark Andrews, die vooral een reputatie heeft als art director en in 2005 de Pixar-kortfilm One Man Band regisseerde. Op de rol staat Steve Purcell nog vermeld als co-regisseur.

De personele strubbelingen zijn dan weer niets nieuws voor Pixar; alles is ondergeschikt aan het eindresultaat. Dat mag er opnieuw zijn, maar de échte brille ontbreekt. Brave is een wat stichtelijk, enigszins zwaar op de hand avontuur over een meisje dat de confrontatie moet aangaan met haar moeder, en aldus haar eigen pad vindt.

Al te veel wordt er niet gedaan met de setting in de Schotse hooglanden. Er zijn vechtersbazen die kilts dragen zonder iets eronder, en er zijn zoevende pijlen die in slow motion andere pijlen doorklieven. De doedelzakmuziek wijkt alleen voor aanzwellende violen.

Veel fantasierijker is de kleine drieling, aan zoet verslaafde belhamels met net zulk rood haar als Merida heeft. Dat rode haar, waar natuurlijk weer nieuwe software voor is ontwikkeld, is overigens alleen al reden genoeg voor een bezoek aan de bioscoop: de rode lokken deinen weergaloos mee met de lichaamsbewegingen van Merida.

Disney brengt de film in vier versies uit: in 2D en 3D, Engels/Schots en Nederlands gesproken. In de originele versie leent Kelly Macdonald (Boardwalk Empire, Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2) haar stem aan Merida, Emma Thompson aan Koningin Elinor, Billy Connolly aan Koning Fergus en Julie Walters aan de heks. In de Nederlands nagesynchroniseerde versie worden de stemmen verzorgd door respectievelijk Caro Lenssen, (haar moeder) Renée SoutendijkPeter Tuinman en Jenny Arean.