Ze moeten wel zo’n beetje de liefste opa en oma uit de Franse filmgeschiedenis zijn: Michel en Marie-Claire. Goed voor hun kinderen, kleinkinderen, vrienden, collega’s en elkaar. Maar dan slaat in korte tijd het noodlot tweemaal toe. Vakbondsbaas Michel wordt ontslagen (hij is pas vijftig) en even later worden Michel en Marie-Claire beroofd en wordt Michels afscheidscadeau – een envelop vol geld en twee tickets Tanzania (naar de Kilimanjaro) – gestolen.

Wat is het effect van deze brute actie (vastgebonden, geslagen) op de twee ouderwets-optimistische socialisten, die altijd het goede in de medemens konden en wilden zien? Dat is het uitgangspunt van het sociale drama Les neiges du Kilimandjaro van Robert Guédiguian.

Om de morele standpuntbepaling nog verder te bemoeilijken, laat Guédiguian Michel er al snel achter komen wie een van de overvallers is: een oud-collega, die net als hij ontslagen werd en het geld hard nodig heeft. Misschien wel harder dan Michel.

Het is niet de eerste keer dat de klassiek linkse filmmaker Guédiguian (1953) zich richt op de sociale onderklasse, maar heel anders dan de gebroeders Dardenne heeft Guédiguian een grenzeloos vertrouwen in zijn medemens. Wellicht dat het zonnige Marseilles, waar hij is opgegroeid en waar de meeste van zijn films zich afspelen, daar iets mee te maken heeft.

Guédiguians blinde optimisme staat de geloofwaardigheid wel in de weg. Regelmatig, en zeker tegen het einde, lijken de gebeurtenissen in Les neiges du Kilimandjaro meer op Guédiguians socialistische wensdroom dan op de werkelijkheid. Waardoor de impact van de morele keuzes voor de hoofdpersonen snel verschrompelt.

Wat overblijft is vooral een sympathieke film, over sympathieke mensen, gespeeld door buitengewoon sympathieke acteurs. De meesten zijn vaste krachten van Guédiguian, omdat hij nu eenmaal graag met vrienden werkt. Met Jean-Pierre Darroussin (Michel), onlangs nog te zien als de filosofische inspecteur in Aki Kaurismaki’s Le Havre, maakte hij veertien films. En met Ariane Ascaride (Marie- Claire) maar liefst zestien! Maar met haar is hij dan ook getrouwd.