Dat bijna alles in Arne Toonens misdaadkomedie Black Out is afgekeken van Tarantino, Guy Ritchie en de film Crank is niet belangrijk. Toonen wilde bewijzen dat zulke caper movies ook met Nederlands budgetten te maken zijn en voor iets meer dan 800.000 euro haalt hij zijn gelijk. Ook al hapert de motor hier en daar.

Goedgebekte criminelen, een verdwenen lading drugs en een hoofdpersoon die 24 uur heeft om ze terug te vinden, voordat hij de volgende dag in het huwelijk treedt – van pretenties heeft Black Out geen last, behalve dat de film een voortdenderende achtbaanrit wil zijn waarin het hoofdpersonage tot net voor het einde hopeloos achter de feiten aanloopt. Dat Black Out ook de angstdroom kan zijn van diezelfde hoofdpersoon voor z’n aanstaande huwelijk is een aardige gedachte, al levert Toonen daarvoor net te weinig aanwijzingen.

De film kent een sterk eerste half uur waarin minstens een dozijn personages komisch en behendig wordt neergezet. Maar voor een verhaal dat drijft op humor en snelheid valt Black Out halverwege, als de drugs voor de zoveelste keer van eigenaar wisselen, toch te veel in herhaling.

Pas richting het einde worden de verhoudingen weer op scherp gezet, als blijkt dat er echt slachtoffers kunnen vallen. Want al is het een komedie, er moet altijd iets te verliezen zijn. Zeker in een film waarin elke scène z’n eigen punchline heeft.

Een traditie van heist-films bestaat in Nederland niet – behalve Tim Oliehoeks Vet Hard - dus Toonen moest het wiel grotendeels zelf uitvinden. Dat verklaart waarom Black Out ondanks z’n sterke kanten hier en daar uit de bocht vliegt, wat behalve in de montage ook in de casting is terug te zien. Die is grotendeels foutloos, maar zadelt de kijker wel op met een voor z’n rol te bleu lijkende Robert de Hoog en een overacterende Simon Armstrong als een balletdansende Russische psychopaat. Van die twee had meer dreiging uit moeten gaan.

Toch is Black Out voor het grootste deel gelukt. De film heeft vaart en een sterke komische timing. En het sterkste punt is de lol van het maken die er door heen komt zetten. Die werkt aanstekelijk. Eindelijk weer een ambitieuze film die zichzelf niet zo serieus neemt.

Meer over Black Out