Een van de meest besproken projecten afgelopen jaar was Oliver Stone's World Trade Center. Er werd verdeeld gereageerd op het nieuws dat een regisseur die bekend staat om zijn grote belangstelling voor politieke complotten, een film over 9/11 ging maken. Toen de film vorig jaar eindelijk uitkwam heerste er eenzelfde verdeeldheid, want World Trade Center was alles behalve een Oliver Stone-film geworden.

De afwezigheid van een politieke agenda in World Trade Center is verrassend. De man van politiek controversiële films als Platoon (1986) en JFK (1991), heeft met World Trade Center een, voor zijn doen, conventionele rampenfilm afgeleverd. Op de Special Edition dvd wordt duidelijk waarom.

Er is bijzonder veel aandacht voor de mensen op wiens ervaringen het verhaal is gebaseerd. Zo zijn de politieagenten John McLoughlin, Will Jimeno , hun families en de reddingmedewerkers niet alleen intensief betrokken geweest bij de productie van de film, maar krijgen ze ook op de dvd alle ruimte voor hun verhaal.

In een speciaal audiocommentaar vertellen Jimeno en reddingmedewerkers Scott Strauss, John Busching en Paddy McGee naar aanleiding van de film over hun herinneringen aan die dag. De ervaringen van overlevenden en hun families staan ook centraal in de documentaire Common Sacrifice. Daarin is bovendien ruim aandacht voor het emotionele en fysieke herstel van de betrokkenen.

Uit alle gesprekken wordt duidelijk hoe Oliver Stone geobserdeerd was door feitelijkheden en kleine details. Hij vroeg Jimeno en McLoughlin continu mee te werken aan de productie, tot aan het fysiek herleven van de gebeurtenissen toe: 'Ga hier nog eens liggen, Will. Wat voelde je?'

Dat voortdurend hameren op de juiste weergave van de gebeurtenissen van die dag , suggereert dat een film over 9/11 op dit moment in de Amerikaanse samenleving niet anders gemaakt had kunnen worden. Want hoe verschillend die andere 9/11- film, United 93 van Paul Greengrass, en World Trade Center ook zijn, allebei zijn ze gemaakt met grote nadruk op het feitelijk weergeven van de gebeurtenissen.

Het is duidelijk dat Amerika nog niet klaar is voor een fictieve of controversiële invalshoek van het drama. Pas in een interview met David Lean van de Britse Academy of Film and Television Arts (BAFTA) doet Oliver Stone zijn eerste politieke uitspraak. In een opmerking over het personage David Karnes in de film, de marinier die aan het eind van de film wraak zweert en naar Irak gaat, klinkt Stone's eigen standpunt door: 'David Karnes ging naar de verkeerde oorlog.' Ook legt de regisseur uit waarom hij voor deze apolitieke invalshoek heeft gekozen: 'Er is tijd nodig om dieper te gaan, korter dan vijf jaar lukt niet.'

Maar het tij lijkt te keren. Zo is recentelijk bekend geworden dat Stone bezig is met een verfilming van Gary Berntzens boek Jawbreaker, over de oorlog in Afghanistan. In het interview met David Lean geeft hij al aan dat hij zelf verwacht die film wel controversieel zal worden: 'Ik hoop dat de politieke correctheid rondom 9/11 verdwijnt en de dag gedemystificeerd wordt, want ik wil er zeker nog een politieke film over maken.'

Beeld: 16:9 (anamorphic)
Extra's: Audiocommentaar van regisseur Oliver Stone; audiocommentaar van Will Jimeno, Scott Strauss, John Busching en Paddy McGee; verwijderde scènes (17 minuten); Making of (53.30 minuten); Common Sacrifice (54.30 minuten); Building Groun Zero (23.30 minuten); Visual and Special Effects (11 minuten); Oliver Stone's New York (24.30 minuten); Q&A with Oliver Stone (12.35 minuten); trailers; fotogalerij
Geluidsformaat: Dolby Digital 5.1
Ondertiteling: Engels, Nederlands, Nederlands, Noors, Fins, Zweeds
Duur: 129 minuten (hoofdfilm)
Distributeur: Paramount