Een van de positieve verrassingen van vorig jaar was het gokkersdrama The Cooler. Hoofdpersonage Bernie Lootz heeft zo veel pech dat die pech aanstekelijk is. Wie bij hem in de buurt komt verliest. En daarom werkt hij als 'cooler' in een casino. Maar dan wordt hij verliefd op serveerster Natalie. De liefde maakt hem gelukkig en zijn pech verdwijnt. Wie nou in zijn buurt komt wint.

Regisseur Wayne Kramer zag The Cooler als een 'rauw sprookje' over de kracht van de liefde. Zijn grootste probleem was om de verandering in Bernie - van schlemielige loser naar verliefde held - realistisch te laten zijn, want alleen dan zouden ook de meer sprookjesachtige elementen in zijn film kunnen werken.

Wie de film gezien heeft weet dat acteur William H. Macy, die Bernie speelt, er absoluut in geslaagd is om Bernie als man van vlees en bloed neer te zetten. Wat niet zo duidelijk is, is hoe de regisseur zijn acteur een handje heeft geholpen.

In Anatomy of a Scene - een 20 minuten durende productie van The Sundance Channel die op de dvd van The Cooler staat - wordt aan de hand van één bepaalde scène nagegaan hoe Kramer de kijker manipuleerde in diens perceptie van Bernie.

Uiteraard speelt de muziek (in dit geval van Mark Isham) een rol, maar lang niet zo'n grote als in de meeste Hollywoodfilms, waarin de muziek zo nadrukkelijk de stemming van een scène voorschrijft, dat het moeilijk is als kijker om iets anders te voelen.

Kramer ging subtieler te werk. Bijvoorbeeld door zijn gebruik van kostuums. Bernie de loser loopt in een pak dat twee maten te groot is. Hij verzuipt er bijna in. Gaat het iets beter met hem (hij ontmoet Natalie), dan is het pak nog maar één maat te groot. En gaat het fantastisch (Natalie zegt dat ze verliefd op hem is), dan zit het pak als gegoten. Een en ander wordt nog versterkt door de kleuren van zijn overhemd en das. In het begin is zijn overhemd blauw, op het toppunt van geluk draagt hij oranje.

Ook door de belichting wordt ons beeld van Bernie beïnvloed. Gaat het slecht, dan komt het licht van boven (de ogen worden haast onzichtbaar in de schaduw); gaat het iets beter, dan komt er ook licht van onderen bij; en gaat het fantastisch, dan komt het licht van voren én van achteren. Bernie baadt in het licht, is bijna een heilige.

Is het slecht van Kramer dat hij de kijker zo manipuleert? Zijn het goedkope trucs? Dat moet iedereen zelf maar uitmaken. Feit is dat Kramer er goed over nagedacht heeft en dat het werkt. The Cooler is een van de betere Amerikaanse films van het afgelopen jaar, en Kramer heeft dat voor elkaar gekregen met een voor Amerikaanse begrippen erg laag budget (drie miljoen dollar) en in slechts 21 draaidagen.

Op de dvd staan verder nog een geanimeerde commentaartrack van Kramer samen met co-scenarist Frank Hannah en cameraman Jim Whitaker, storyboards, en een handvol trailers (die netjes gescheiden worden van de echte extra's).

Beeldformaat: 1.85:1
Geluidsformaat: Dolby Digital Digital 5.1 (Frans en Engels) en DTS
Ondertiteling: Nederlands en Frans
Duur: 97 minuten (hoofdfilm)
Distributeur: A-Film