Een Amerikaanse kerstkomedie en een Nederlandse documentiare kort besproken.

Elf van Jon Favreau
Mensenkind Buddy, geadopteerd door de elfengemeenschap die op de Noordpool voor de Kerstman werkt, groeit uit tot een boomlange vent (Will Farrell) en besluit op zoek te gaan naar zijn natuurlijke vader. Die wordt gespeeld door James Caan, werkt in Manhattan, is van nature cynisch en chagrijnig, en zit niet op een idiote elfenzoon te wachten.

Toch gebeurt het onvermijdelijke: de naïeve Buddy doet zelfs de meest kille harten smelten. De kerstkomedie Elf bevat veel uitgekauwde grappen, een paar verrassend komische momenten, een hoogst ongeloofwaardige romance en de langste boer uit de filmgeschiedenis. De film eindigt in een even flauwe als sentimentele samenzang van tot de kerstmagie bekeerde New-Yorkers.
(Pauline Kleijer)


I Soeni - de droom van Carin Goeijers
In de documentaire I Soeni - de droom balanceert regisseur Carin Goeijers op een glibberige grens. Zij schetst een beeld van een zanger die zijn weg moet zien te vinden tussen de Sinti-cultuur en de gevestigde orde. Een beeld dat gaandeweg net zo diffuus wordt als de situatie waarin deze Reinard Dewus zich bevindt. De man, behept met een groot ego, zit gevangen in zijn eigen vooroordelen. Hij ligt met alles en iedereen overhoop. Het resultaat: een film over een onaangepast type dat vooral ergernis opwekt.

Het is de vraag of dat strookt met Goeijers' oorspronkelijke ambitie. Te meer omdat zij er niet voor terugschrikt Dewus alle ruimte te geven wanneer hij met paard en wagen door een Hollands landschap hobbelt.
(Ronald Ockhuysen)