AFFF-symposium Who Needs Hollywood

'Hollywood is business, en een beetje show'

Gerhard Busch ,

De titel, Who Needs Hollywood was wat misleidend, want waar het zondagmiddag tijdens het symposium vooral over ging was: Hoe kom ik in Hollywood en hoe maak ik daar films.

Aan het symposium deden mee filmmakers Paul Ruven (Filmje!) en Roel Reiné ( The Delivery), en de in New York woonachtige Franse producent Michel Boyan (One Day Like Rain). Het gesprek stond onder leiding van oud-filmrecensent Hans Beerekamp.

Ruven begon het symposium met een korte column, waarin hij in tien punten zijn ervaringen in Hollywood uiteenzette. De belangrijkste was nummer 3: ‘Dromers hebben geen toekomst in Amerika. Hollywood is misschien wel showbusiness, maar dan vooral business, en een heel klein beetje show.’

Roel Reiné - l ees hier het interview dat Cinema.nl eerder met hem had - vertrok vier jaar geleden naar Hollywood, om de eerste twee jaar te verliezen aan een project dat uiteindelijk niet doorging. Maar daarna ging het snel. Reiné maakte vier films in twee jaar, waaronder een met actieheld Steven Seagal, en hij ontdekte dat er veel manieren zijn om in Hollywood films te maken.

Bij de films in opdracht van de grote studio’s heeft de regisseur de minste vrijheid. Hij moet rekening houden met de wensen van de studio, van de producent en moet het ook de filmsterren naar de zin maken. Als die iets niet goed vinden in het script, past een regisseur dat aan. Dat ligt zelfs vast in een contract dat van tevoren getekend moet worden.

Deze projecten komen dicht bij wat Ruven beschreef in puntje drie, maar volgens Reiné vallen er in Hollywood wel degelijk ook eigenzinnige, onafhankelijke films te maken. En dat gaat ook steeds makkelijker met grote sterren, want er zijn meer grote sterren dan filmrollen tegenwoordig. De concurrentie met televisie en de video games- industrie is groot. Zo is Reiné bezig met een film waarin Michael Douglas en Al Pacino meespelen voor een miljoen dollar elk. Een bedrag dat een tiental jaren geleden vele malen hoger lag.

Producent Michel Boyan vat het probleem van de grote studio’s in een woord samen: angst. Iedereen is bang om geld te verliezen, want je bent zo goed als je laatste film. En daarom durft niemand risico te nemen. Hij ziet het internet als een manier om daar aan te ontkomen. Sanctuary for all is daar wat hem betreft een voorbeeld van. De aanvankelijk uitsluitend voor het net gemaakte serie ontwikkelde een eigen fanbase, en viel de grote studio’s zo op. En nu wordt de serie voor televisie gemaakt.

De film wordt van alle kanten bedreigd, door televisie, internet en videogames, maar de industrie staat niet stil, weet Boyan. Er ontstaan bioscopen waar je naar films kan kijken, liggend op een bank. En dan is er ook nog 3D. Films die je driedimensionaal kan bekijken. Duur om te maken, maar… het effect krijg je alleen als de film geprojecteerd wordt. En daarvoor moet je nog steeds naar een bioscoop.