Tim Hofman
Omschrijf Paddleton in twee zinnen…
‘Het gaat over twee alleenstaande vrienden van middelbare leeftijd, Michael en Andy, die bij elkaar in het appartementencomplex wonen. Zij spelen een zelfverzonnen spel, Paddleton. Als Michael te horen krijgt dat hij stervende is, weigert Andy dat te accepteren.’
Waarin wijkt het af van wat je normaal kijkt?
‘Ik heb een fucking tattoo van Interstellar op mijn arm. Scifi vind ik te gek, ik ben echt een sucker voor zulke films: de grootsheid van Christopher Nolan-films, met de muziek van Hans Zimmer. En dat is dit helemaal niet. Dit is een fijngevoelige film met klein spel, die grote dingen laat voelen.’
Wat maakt het enerverend voor jou?
‘Toen ik laatst een wat-vind-ik-nou-echt-mooie-films-lijstje had gemaakt, bleken veel van de films te gaan over de breekbaarheid van een man, of over mannen in een breekbare situatie. Paddleton is daar een prachtig voorbeeld van. Het gaat over het delen van verdriet, doorprikken van masculiniteit en van de gender-rolbevestiging bij mannen. Dat vind ik superinteressante thema’s, maar wat echt indruk maakte was de diepe duik in de bijzondere, breekbare vriendschap tussen die twee mannen. Ik zat huilend naast mijn vriendin op de bank.’