Idee
'Ik ben schrijver, en zo'n tien jaar geleden begon ik een roman te
schrijven. Toen ik op ongeveer een derde was, besefte ik dat de personages niet
veel spraken. Ik hou niet van beschrijvingen van een dorp, ik hou niet van het
schrijven van psychologische analyses, en er was bijna geen dialoog. Dus wat
blijft er dan over? Het lag daarom voor de hand om het verhaal met beelden te
vertellen. Ik had op dat moment al een aantal documentaires gemaakt, maar had
nooit eerder overwogen om een speelfilm te maken. Ik riep de hulp in van mijn
broer, die fotograaf is, en samen zijn we aan de film begonnen. Het verhaal was
er dus al: ik moest alleen een manier vinden om het te vertellen.'
Vrijheid
'Ik krijg vaak de vraag of het een feministische film is. Dat is
het in zekere zin inderdaad. Het gaat om persoonlijke vrijheid. In de westerse
samenleving begon die vrijheid met een eigen, persoonlijke ruimte. Dat is nooit
gebeurd in Vietnam. Als je geen eigen ruimte hebt, creëer je die ruimte in je
hoofd. Daar moet je voor vechten. Het is een menselijke basisbehoefte. Voor
vrouwen is het moeilijker om zo'n vrijheid te vinden, en daar gaat de film over
. Je kunt dus zeggen dat het over vrouwelijke vrijheid gaat. Het speelt zich af
in een ver verleden, maar het is nog steeds actueel volgens mij. De vrouw in de
film beseft niet wat ze verkeerd heeft gedaan. En een paar eeuwen eerder zou het
nog heel onschuldig zijn geweest, heel natuurlijk. Ze werd verliefd en ging met
iemand naar bed. Maar volgens de regels van dat moment was het een zonde, waar
ze voor gestraft moest worden. In het echt waren de straffen trouwens nog veel
strenger dan in het verhaal.'
Idolen
'Dat is er één: Tarkovski. Dat
geldt ook voor mijn broer. Zijn beelden zijn zo rijk. Je ziet alles in één frame
, de hele Russische cultuur. Daardoor kun je zijn films wel twintig keer zien.'
Ambities
'Ik heb vier scripts geschreven die in wezen over hetzelfde gaan,
over het verlies van onschuld doordat er nieuwe regels werden bedacht. Ze gaan
vooral over het gevecht voor het behoud van die onschuld. Die scripts wil ik de
komende jaren gaan verfilmen. Ik hoop natuurlijk dat er zo veel mogelijk mensen
naar deze film gaan kijken: dat wil elke filmmaker immers.'
Filmen in
Vietnam
'Het is heel moeilijk. De filmindustrie in Vietnam wordt beheerst
door de staat, al vijftig jaar lang. De faciliteiten, de organisatie, de
hiërarchie, de manier van werken, die liggen allemaal vast. Je moet wel honderd
vergunningen aanvragen. Ze laten je niet je eigen crew kiezen. Dus vecht je voor
de belangrijkste dingen: je eigen cameraman, geluidsman. Maar je kunt niet
overal voor vechten. De crew is voor een groot deel samengesteld door de mensen
die de vergunningen uitgeven. De acteurs hebben we wel zelf kunnen kiezen. En
bij elk shot staat iemand van de cultuurpolitie mee te kijken. Dat is heel
lastig werken. Het voordeel van filmmaken in Vietnam is dat er veel talentvolle
mensen rondlopen, die elke kans aangrijpen om zich te uiten. Die doen graag mee
.'
Bride of Silence wordt vertoond op
woensdag 2 februari, 22.30 uur
, Pathé 5
donderdag 3 februari, 15.15 uur, Pathé 4
vrijdag 4 februari
, 22.30 uur, Cinerama 1
zaterdag 5 februari, 9.45, Pathé 1