Eugene Jarecki maakte met The Trials of Henry Kissinger een allesonthullende documentaire over de oud-Nobelprijswinnaar voor de vrede, en verloor zo het laatste restje vertrouwen in de politieke machthebbers van zijn land.

 

  • Waar gelooft u in?

    Ik geloof dat nu we langzaam maar zeker een ' global village' aan het worden zijn, er een kleine groep, westerse leiders is die onderling al heeft uitgemaakt hoe die 'village' er uit moet gaan zien. En daar zullen geen rechtbanken zijn, maar wel gevangenissen. Geen kerken, maar wel uitgestotenen. Wat ik daar zal doen weet ik niet. Misschien sta ik wel lachend aan de kant, want dit is een 'recipe for disaster'. Als Bush en de zijnen rellen willen, moeten ze vooral zo doorgaan.
    In New York werd mij onlangs gevraagd welk amendement ik aan de grondwet zou toevoegen. Ik heb geantwoord dat ik in Amerika een strikte scheiding van staat en kapitalisme wil. En voor de mensen die zeggen dat dat onmogelijk is: Fuck off! Kerk en staat worden toch ook al twee eeuwen gescheiden?

  • Welke documentaire heeft uw leven veranderd?

    Roger and Me van Michael Moore. Ik heb naderhand betere films gezien, maar Moore liet me zien hoe je een belangrijke politieke film kon maken en toch de massa aanspreken.

  • Welke films op IDFA gaat u zien, of hebben de meeste indruk gemaakt?

    Die Milosevic-film (van Leslie Woodhead-red) en Devil's Playground (Lucy Walker-red), om totaal verschillende redenen. De eerste omdat er duidelijke paralellen zijn tussen de opkomst van Milosevic en die van George W. Bush. Beide hebben schaamteloos gebruik gemaakt van de media. Goed, Bush is geen oorlogsmisdadiger, maar zijn termijn is nog niet voorbij...
    Devil's Playground, omdat het een prachtige, intime film is.