Bram van Splunteren sprak met filmmaker Mike Figgis over diens experimentele film Time Code. In splitscreen worden tegelijk vier verhalen verteld. Van Splunteren vroeg Figgis naar het hoe en waarom. Acht videofragmenten uit dat interview.

Zijn geheel op 16mm geschoten Leaving Las Vegas werd een onverwachte hit bij het grote publiek. Dat zal met zijn in splitscreen vertoonde Time Code niet gebeuren. Regisseur Mike Figgis zit er niet mee.

In een interview met Bram van Splunteren zegt hij geen heil te zien voor de conventionele cinema. Budgetten rijzen de pan uit en de techniek wordt steeds belangrijker. Alle foutjes worden met de computer weggepoetst en wat overblijft is een dood product .

Time Code werd tegelijkertijd opgenomen door vier cameramannen met DV- camera's (onder wie Figgis). De lichtgewicht camera'tjes stonden hen toe af en toe letterlijk bij de acteurs op schoot te kruipen. Er werd niet gemonteerd. Wat de kijker uiteindelijk voorgeschoteld krijgt zijn vier 'single takes' van 93 minuten. Zwakke momenten van de acteurs zijn onvermijdelijk. Wat Figgis niet ziet als probleem, eerder als essentieel voor een emotioneel waarachtige film.

Het commercieel floppen van de film in de VS (de film wordt door Columbia Tristar ook niet in Nederland uitgebracht) was volgens Figgis vooral een gevolg van laffe programmering. Het zegt niets over de zakelijke haalbaarheid van de splitscreen-film en Figgis is ook vast van plan snel met een opvolger voor Time Code te komen.