Paris la Belle

Frankrijk 1959. Documentaire van Pierre Prévert.

Een oude man woont met zijn kleindochtertjes in een rustige afgelegen bergstreek. De postbode brengt hem een pakje uit Parijs en hij begint te praten en te mijmeren over de lichtstad, vroeger en nu. Een korte film die de sfeer weergeeft van het gezellige Parijs van eind jaren 1920 en deze vergelijkt met het drukke, zakelijke Parijs van dertig jaar later. De film is samengesteld uit fragmenten van een film die Pierre Pr[KA1]evert, samen met Marcel Duhamel, in 1928 draaide (in zwart-wit) over Parijs, oversneden met kleurenopnamen uit 1959. Zelden werd de Franse hoofdstad zo mooi, poëtisch en sfeervol voorgesteld als in deze artistiek volmaakte documentaire met sublieme montagevondsten die de diverse overgangen tussen heden en verleden tot een geheel in elkaar doen vloeien. De montage was trouwens in handen van Henri Colpi, die later zelf een opmerkelijke cineast zou worden. Pierre Prévert schreef het scenario. De prozaïsche tekst is van de hand van zijn broer Jacques en wordt ingesproken door Arletty. De zwart-wit opnamen uit 1928 zijn van J. Crognon, Man Ray en Jacques-André Boillard, de kleurenopnamen uit 1959 van Sacha Vierney. Bekroond op het Festival van Cannes in 1960.