Un 32 août sur la terre

Canada 1998. Romantiek van Denis Villeneuve. Met o.a. Pascale Bussières, Alexis Martin, Serge Thériault, Richard S. Hamilton en Paule Baillargeon.

Na een bijna fataal verkeersongeluk beseft Simone Pr[KA1]evost (Bussi[KA2]eres) dat het leven maar kort is en dat zij voor het nageslacht moet zorgen. Er zit een addertje onder het gras: ze is niet verloofd, niet getrouwd en heeft zelfs geen vaste vriend. Ze wringt zich in allerlei bochten om Philippe (Martin) te vragen een kind bij haar te maken. Hoewel Philippe een vriendin heeft, is hij bereid om mee te werken op voorwaarde dat de ontvangenis in de Amerikaanse zoutvlakte in Utah plaatsvindt. Simone gaat accoord en ze begeven zich op weg naar Salt Lake City. Het wordt een reis die niet zonder hindernissen is. Ook in de woestijn bij Salt Lake City staat hen het nodige te wachten: ze vinden er geen 'inspiratie' en de zoutvlakte valt hen vierkant tegen. Ze besluiten terug te keren naar de beschaving en Philippe ontdekt dat hij zelf ook naar een baby verlangt. Een gortdroog liefdesverhaal, verschrikkelijk conventioneel, dat wellicht de kijker kan bezighouden als hij op zijn vertrek moet wachten voor een vliegreis op de luchthaven, waar geen aanstootgevende films worden vertoond, maar rolprenten, die waarheden als koeien bevatten over eenzaamheid, eigenwaarde en liefde. Het scenario van debuterend regisseur Villeneuve bevat gemakkelijke en luie dialogen waar, evenals de maand augustus, geen eind aan lijkt te komen. Aan de film trouwens evenmin. Blijft het spel - niet slecht, maar het geheel boeit nauwelijks. Opletten of deze maker van muziekvideo's in toekomst iets beters op tafel legt, want hij is niet zonder talent. Het camerawerk is van André Turpin.