Vedi Napoli e poi muori

Italië 1952. Drama van Riccardo Freda. Met o.a. Renato Baldini, Gianna Maria Canale, Franca Marzi, Vittorio Sanipoli en Duccio Sissia.

Beatrice (Canale) is heeft een goed huwelijk met bankier Marini (Baldini). Ze is de gelukkige moeder van een kind. Dan haalt haar onstuimige verleden haar in. Als jong meisje werd ze verliefd op Sandrini (Sanipoli) en schreef hem vurige liefdesbrieven. Nu probeert hij haar een grote som geld af te persen. Als Beatrice niet op de chantage wenst in te gaan, ontvoert Sandrini haar kind. Beatrice begeeft zich nu naar zijn woning, waar ze in de armen van de politie valt, die Sandrini net hebben opgepakt wegens handel in drugs. Beatrice wordt beschouwd als medeplichtige van Sandrini, terwijl Marini denkt dat het om een liefdesaffaire gaat van zijn overspelige vrouw. Het huwelijk dreigt op de klippen te lopen, maar de vroegtijdige dood van de schurk voorkomt een nog grotere tragedie. Een ouderwets melodrama, zoals ze ook door Douglas Sirk werden gemaakt, dat door de consequente regie en het behoorlijke spel ook ruim een halve eeuw later toch nog overeind gehouden wordt. Het scenario van Ennio de Concini en Alberto Vechietti bevat de nodige clichés, maar houdt zich aan de genreconventies. Het camerawerk is van Gábor Pogány.