Liberté-Oléron

Frankrijk 2001. Komedie van Bruno Podalydès. Met o.a. Denis Podalydès, Guilaine Londez, Bruno Podalydès, Patrick Pineau en Eric Elmosnino.

Het gezin Monot, dat bestaat uit vader Jacques (Denis Podalyd[KA2]es), moeder Albertine (Londez) en hun vier zoons, Beno[KA4]it (Jalbert), Anatole (Ruz[KA1]e), Fr[KA1]ed[KA1]eric (Font) en Nicolas (Jean Podalyd[KA2]es), brengen ieder jaar hun vakantie door op Ile d`Ol[KA1]eron, een eiland van bijna dertig kilometer lengte voor de kustplaats La Rochelle. Dit jaar wordt het verblijf toch te veel routine. Jacques, die niet gauw een initiatief neemt, laat zich door de handige verkoper Chevreteau (Bruno Podalyd[KA2]es) een `jacht` aansmeren, waarvoor hij zelfs een lening aangaat. Het jacht is niet meer dan een wrakkig zeilbootje, waarmee het gezin het ruime sop kiest en waarop je de klok gelijk kunt zetten hoe deze lui hilarische avonturen beleven door hun constante geblunder, gekibbel enz. Sergio (Elmosnino), de baas van de plaatselijke werf voor kleine bootjes, wrijft zich in de handen over de kostbare reparaties die ze hem vragen uit te voeren. Ondertussen neemt landschapsarchitect Gaboriau (Pineau) die deze gebeurtenissen ziet, met de nodige korrels zout. Franse kijkers en kenners van de Franse vakantietraditie bescheuren zich om zoveel onhandigheid, zoveel nodeloos gedoe en boertigheid, maar buiten het eigen land ligt deze dikwijls onbegrepen kost toch behoorlijk zwaar op de maag. Dit familieonderonsje (van de Podalydès) over vakantievreugde en vakantieleed wordt leuk gespeeld en Elmosnino en Pineau zijn misschien wel het meest om te lachen, maar zij hebben helaas de kleinere rollen. De titel slaat op de naam die de Monots aan hun nieuwe vaartuig geven. Het scenario is van regisseur Podalydès, en Denis Podalydès. Het camerawerk is van Yorgos Arvanitis.