Bwana

Spanje 1996. Komedie van Imanol Uribe. Met o.a. Andrés Pajares, María Barranco, Emilio Buale, Alejandro Martínez en Andrea Granero.

Gestresste taxichauffeur Antonio (Pajares) uit Madrid besluit met zijn pinnige vrouw Dori (Barranco), dochter Jessy (Granero) en stiefzoon Ivan (Martinez) een paar dagen naar het strand te gaan om bij te komen. Onderweg ontstaat er een gekibbel van jewelste, waarbij Dori voor Ivan partij kiest. Na het eten in een afgelegen wegrestaurant worden ze bedreigd door een dronkaard, die er vervaarlijker uitziet dan hij in werkelijkheid is. Antonio heeft een afkeer van risico`s en geeft geld zodat ze ongemoeid kunnen weggaan. Na de nodige omzwervingen komen ze eindelijk aan zee en gaan ze schaaldieren zoeken. Op het strand ontmoeten ze de zwarte Ombasi (Buale), een Afrikaanse bootvluchteling. Hij is verdrietig over het verlies van zijn vriend Yambo (Nang) die tijdens de tocht is omgekomen. Omdat hij geen Spaans spreekt, denken Dori en Antonio dat ze met een wilde uit de rimboe te maken hebben. Als ze hun snor willen drukken, kan Antonio de bougies van zijn Citroën BX, die hij uit voorzorg tegen diefstal had verwijderd, niet meer vinden. Ondertussen is de duisternis ingevallen en is het kil geworden. Ombasi heeft een vuur op het strand gemaakt en de familie gaat zich warmen. Het ijs wordt gebroken en als Dori in slaap gesukkeld is, heeft zij zelfs een heerlijke seksdroom waarin ze in opperste extase gebracht wordt door een mooie man met een donker gekleurde huid... De volgende morgen worden ze echt bedreigd door een drietal Britse skinheads, die met hun motoren Ombasi opjagen. Antonio heeft zijn BX weer startklaar gemaakt en spurt weg zonder Ombasi mee te nemen... De film wordt gedragen door de uitstekende hoofdrollen en regisseur Uribe zorgt voor een goed tempo dat nog eens versterkt wordt door het feit dat alles zich vrijwel op één plaats binnen 24 uur afspeelt. Een fraai staaltje van domme vooroordelen en ongemotiveerde vreemdelingenhaat met de nodige ironie vastgelegd. Het scenario is van regisseur Uribe, Joan Potau, Francisco Pino en Ignacio del Moral. Het camerawerk is van Javier Aguirresarobe. De titel is ontleend uit de Tarzan-verhalen van Edgar Rice Burroughs, waarin een blanke zich als Bwana voorstelt. Een film die beslist de moeite waard is.