Nederland 1993. Documentaire van Digna Sinke. Met o.a. Will van Kralingen, Laus Steenbeeke, Kees Hulst, Carla Hardy en Patty Pontier.

VPRO Cinema

Belle van Zuylen (Van Kralingen) werd in 1740 geboren op slot Zuylen - vandaar de naam - nabij Utrecht als Isabella Agneta van Tuyll van Serooskerken. Ze trouwde in 1771 met Charles-Emmanuel de Charri[KA2]ere (Hulst) - vandaar Madame de Charri[KA2]ere; het paar vestigde zich in Zwitserland, in Colombier in de buurt van Neuch[KA4]atel. Ze kregen nooit kinderen. Belle werd 65 jaar oud. Het huwelijk was niet bepaald gelukkig. Op 48-jarige leeftijd ontmoet Belle in Paris als ze haar echtgenoot is ontvlucht, de 21-jarige Benjamin D`Hermenches (Steenbeeke) door wie ze zich zeer gecharmeerd voelt. Benjamin is constant op de vlucht voor schuldeisers en zijn vader. Hij smeert hem naar Engeland. Hij staat naderhand uitgeput bij Belle voor de deur. Ze verleent hem onderdak, maar zijn vader weet er een eind aan te maken. Hun relatie zetten ze dan grotendeels per brief voort. Dat zal bijna zeven jaar duren tot hij er met Madame Germaine de Stael (Hardy) vandoor gaat (naar Parijs). De film gaat over voernoemde periode, en valt gemakkelijk in drie periodes in te delen. Belle van Zuylen wordt geportretteerd als een hunkerende en tekort komende vrouw, maar ze was tegelijkertijd een gepubliceerd, verlicht schrijfster van romans en toneelstukken die ook componeerde. De film bevat muziekstukken van haar hand. Ze nam ten opzichte van haar eigen stand best een kritisch standpunt in en zette zich ook in voor vrouwen, wat in de film mooi wordt gesymboliseerd door haar hulp aan haar dienstmaagd (Pontier) als die in verwachting raakt van een onbekende vader. Het scenario van regisseuse Sinke was wat aan de lange kant en bij de montage door Menno Boerema sneuvelden er ruim 40m die naderhand voor een drie-delige mini- serie van ieder ca 52m weer gebruikt werden. De fotografie was in handen van Goert Giltaij.