Ebu el Nil

Egypte 1951. Drama van Youssef Chahine en Neirooz Abdel Malek. Met o.a. Faten Hamama, Yehia Chahine, Choukri Sarhane, Mahmoud el-Meligui en Samiha Tewfik.

Er was heel wat moed voor nodig om een dergelijk scenario te verfilmen! Of hoe een jongen die sinds zijn jeugd verliefd is op treinen na een geweldadige familieruzie moet trouwen met het meisje bij wie hij een kind heeft verwekt. Ontgoocheld vlucht hij per trein, zijn vrouw rent hem achterna, valt flauw op het spoor terwijl er een andere trein aankomt en wordt op het nippertje gered door haar teruggekeerde echtgenoot! Vervolgens krijgt ze een aanval van catalepsie en denkt haar man dat ze dood is. Hij gaat weg om Cairo en de daar heersende corruptie te ontdekken (het is Byzantijns!). Hij komt in de gevangenis terecht en na zijn straf uitgezeten te hebben, keert hij naar het dorp terug. Bij aankomst redt hij een kind van de verdrinkingsdood (het kind blijkt niemand anders te zijn dan zijn zoon) en vindt vervolgens zijn knappe vrouw springlevend terug. Happy end. Afgezien van het gevoel van ontsteltenis dat deze `draak` veroorzaakt, is het een ongelijkmatige en veel te lange film. Het is de tweede film van deze regisseur wiens werk zich eveneens op het tweede plan bevindt, maar het is slechts een co-produktie. Toch geen verachtelijke film, want hij portretteert op rechtvaardige en eerbiedige wijze de klasse van de fellahs (kleine boeren) die toen nog algemeen werden geminacht door de bourgeoisie.