Gedichten over de mysterieuze ‘gezant van de mispels’ Coorte en diens stillevens met ‘’n takkie kruisbes’ of bosje asperges, en Mankes’ zelfportretten, uilen en olieflesjes; hoe hij de sterfelijkheid zag in een reigersschedel ‘gans gestroopt/van zelfbestuur’. Van Niekerk tracht in taal de schildersblikken te vangen van twee fijnzinnige eenlingen die, net als zij hier, in (politiek) tumultueuze tijden hun heil zochten in het schijnbaar onaanzienlijke; soelaas ‘in de lichtval op twee Coorte-schelpen’. Fraaie zielsverwantenverzen.
Marlene van Niekerk - In de stille achterkamer
De Zuid-Afrikaanse Marlene van Niekerk (1954), vooral bekend van haar monumentale roman Agaat (2004), schreef voor In de stille achterkamer (Querido) gedichten bij werken van twee Nederlandse kunstschilders, Adriaen Coorte (circa 1659-1707) en Jan Mankes (1889-1920), die telkens naast tekst en vertaling zijn afgebeeld.