Subtiel-ironische stijl in Wanderland.

grinniken

Nu Paul Baeten Gronda zijn vijfde roman heeft geproduceerd, wordt het tijd dat hij de lezers krijgt die hij verdient. Deze onvlaamse Vlaming, die zich bedient van een subtiel-ironische stijl, lost met Wanderland (Hollands Diep) de verwachting meer dan in. Neem de passage waarin verteller Igor Nast kennismaakt met de verpleger van zijn doodzieke vader. Die wordt door Igors halfbroer Hans stijfjes voorgesteld als ‘meneer Daniel’. ‘“Hallo Daniel, ik ben Igor,” zei ik, en schudde zijn hand zo democratisch mogelijk.’ Er valt veel te grinniken om de observaties en dialogen van Baeten Gronda, die de eenzame, door liefdesverdriet geplaagde Igor laat kennismaken met een schare halfbroers en -zusters die afscheid komen nemen van hun mysterieuze vader.