Netflix-tips: The Aviator en Becoming Led Zeppelin

De beste parodie wordt gemaakt als er een liefde voor het bronmateriaal in doorklinkt. En dat geldt zeker voor deze knipooghommage aan de gelijknamige tienerpolitieserie uit de jaren tachtig, die tevens dienst doet als stoner-komedie, vis uit het water-drama en buddy cop-avontuur. 21 Jump Street draait om de bevriende politieagenten Schmidt (Jonah Hill) en Jenko (Channing Tatum), die de opdracht krijgen om te infiltreren op een middelbare school. Regisseurs Phil Lord en Christopher Miller, onder meer bekend van de briljante animatiefilms The Lego Movie en Into the Spider-Verse, slagen erin om alle verschillende elementen en stijlen perfect in elkaar over te laten vloeien, met een prettige metafilm als resultaat. Tatum is met zijn timing en gezichtsuitdrukkingen een komische openbaring. Het vervolg, 22 Jump Street, staat ook op Netflix.

Maar liefst elf Oscarnominaties ontving dit biografische epos over filmproducent en vliegenier Howard Hughes, maar in de belangrijkste categorieën werd niets verzilverd. The Aviator is dan ook net geen meesterwerk - daarvoor loopt de vertelling hier en daar wat te stroef. Wat niet wegneemt dat Martin Scorseses meesterhand veelvuldig zichtbaar is, in de decors en kostuums, de verbluffende actie en vlekkeloze jazzsoundtrack. Leonardo DiCaprio is op zijn best als de ziekelijk ambitieuze Hughes en Cate Blanchett en Kate Beckinsale overtuigen als respectievelijk Katharine Hepburn en Ava Gardner, met wie hij relaties had.

Hoe is Led Zeppelin Led Zeppelin geworden? Die vraag staat centraal in deze documentaire over de invloedrijke Britse band achter rockklassiekers als ‘Whole Lotta Love’ en ‘Stairway to Heaven’. Regisseur Bernard MacMahon koos voor een nogal tamme opzet: de inmiddels op leeftijd geraakte bandleden worden gevraagd naar hoe ze elkaar ontmoetten en hoe hun muziek tot stand kwam, maar krijgen nauwelijks de kans te vertellen over hun persoonlijke levens. Daardoor voelt Becoming Led Zeppelin iets te veel als een verfilmde Wikipediapagina, maar de niet eerder vertoonde beelden en geluidsfragmenten van optredens zijn interessant en ongetwijfeld een genot voor de fans.

Een handjevol Amerikaanse parachutisten – gedropt in een Saving Private Ryan-waardige openingsscène – gaat in Frankrijk de strijd aan met gereanimeerde nazisoldaten. Het is een wat naargeestig subgenre, nazi-zombiefilms, waarin de maar al te reële experimenteerwaanzin van de nazi's dient als inspiratiebron voor knokhorror uit Hollywood. Maar zombies uitroeien vergt cartoonesk ultrageweld, en wat geeft nou meer voldoening dan dezelfde nazi steeds maar weer opnieuw omleggen? Deze film is niet voor iedereen, maar toch is Overlord een hoogvlieger in het genre dankzij uitstekende speciale effecten, vlotte montage, en een relatief eenvoudig verhaal.

Studenten van een filmacademie trekken de winterse bossen van Maryland in om een documentaire te maken over een heks die daar volgens een lokale legende schijnt te huizen. Een jaar later wordt alleen hun schokkende filmmateriaal gevonden. Dankzij een uitgekiende publiciteitscampagne, een van de meest succesvolle uit de beginjaren van internet, werd deze fake-documentaire een enorme hit. Het materiaal is zo schokkerig gefilmd dat sommige bezoekers half misselijk de bioscoop verlieten. Toch is The Blair Witch Project het aankijken waard, en veel griezeliger dan de lauwe sequel.

Deze film is nog maar tot en met zondag 30 november te zien op Netflix

Will, een Irak-veteraan met PTSS, heeft zo’n afkeer van de beschaving, dat hij samen met zijn dertienjarige dochter Tom diep verborgen in de bossen bij Portland, Oregon leeft. Tot ze worden ontdekt. Prachtig, subtiel sociaal drama van Debra Granik is haar eerste film na Winter’s Bone (2010), de film die van Jennifer Lawrence een ster maakte. Deze film zou hetzelfde kunnen doen met de Nieuw-Zeelandse actrice Thomasin McKenzie, die geweldig is als Tom. Een naam die overigens pas gekozen werd na de repetities. Tom is namelijk de afkorting van Thomasin en werd tijdens de repetities steeds gebruikt. Een fictieve naam leek daarna niet meer te passen.