Kaitlin Prest is de koningin van hyperpersoonlijke verhalen waarin ze zowel kwetsbaarheid als lelijkheid toont. In de door haar bedachte podcast The Heart legt ze haar ziel bloot in afleveringen over intimiteit, liefde en machtsrelaties. Richtte ze zich in het vorige seizoen, Sisters, nog op de band met haar zus, in de nieuwe vierdelige serie Dad staat de relatie met haar vader centraal.
Wat het werk van Prest bijzonder maakt is dat ze nog veel opnamen heeft liggen van jaren geleden. Terwijl andere makers mensen meestal moeten interviewen over vroeger heeft Prest cruciale gebeurtenissen uit het verleden op band staan: mentale breakdowns en ruzies of juist intieme aangelegenheden, zoals een gesprek in bed met een geliefde.
In Dad komen met name momenten van spanning tussen Prest en haar vader voorbij. Tijdens haar jeugd was hun band erg goed en na haar twintigste was hij er vaak voor haar, maar in de tussenliggende jaren maakten ze zo veel ruzie dat haar familie die periode de Derde Wereldoorlog is gaan noemen. Waar twee mensen ruziën, hebben er twee schuld, zou je kunnen zeggen. Anderzijds: was haar vader er als volwassene niet verantwoordelijk voor om een gezonde band met zijn dochter op te bouwen? In plaats daarvan nam hij zijn toevlucht weleens tot fysiek geweld.
Prest wil dit verleden nu samen met haar vader verwerken en hoopt van hem te horen dat hij spijt heeft, zonder dat hij zijn gedrag goedpraat en zich als slachtoffer presenteert. Hij lijkt haar echter niet tegemoet te kunnen komen en zelf vervalt ze ook telkens in oude patronen. Desondanks blijft Prest proberen verandering teweeg te brengen en te reflecteren op wat er tussen hen gebeurt. De nauwgezetheid waarmee ze hun gedrag analyseert en de dynamiek onder woorden brengt is bewonderenswaardig.
Toch wordt Prest op een gegeven moment overvallen door een gedachte die haar wezensvreemd is: wat als ze dit verhaal niet maakt? Als haar eigen welzijn belangrijker is dan een podcast waarin ze zich kwetsbaar opstelt, ook al zouden luisteraars er misschien veel aan kunnen hebben? De serie is er uiteindelijk toch gekomen, maar of het Prest iets heeft opgeleverd, kan alleen zij vertellen. Voor de luisteraar is het een zegen: die krijgt een openhartig inkijkje in de pogingen van een vader en een dochter om nader tot elkaar te komen.