Marthe is iets te goed in missen. Met als gevolg bindingsangst, en een mooie column.
Voor Hard//hoofd mijmert schrijver en psycholoog Marthe van Bronchorst over haar neiging om alles en iedereen te missen.
In andermans huis roep ik al onwillekeurig ‘miauw’ naar mijn kat. Een steek van gemis in mijn maag volgt als er niks aantrippelt.
Mijn missen strekt zich uit voorbij de levende natuur. [...] Ik ben ook boos dat Philip Freriks weg is bij het journaal, de jingle van mijn telefoon is veranderd, en dat ik een sok kwijt ben.
Al dat missen gaat te ver, en daarom meemt Marthe een paar drastische beslissingen. Voor Hard//hoofd schreef ze er een column over – eindigend in een gedicht dat de e mist.