Spätes Glück nicht ausgeschlossen

Duitsland 1988. Komedie van Franz Josef Gottlieb. Met o.a. Inge Meysel, Carl Heinz Schroth, Ursela Monn, Balduin Baas en Daniela Ziegler.

De oude Max Struve (de 86-jarige Schroth) was in zijn actieve leven een goochelaar die optrad in diverse Europese steden in allerlei vari[KA1]et[KA1]e-theaters. Zijn vrouw Lina (Meysel) was zijn assistente en toeverlaat. Nu zijn ze hoog en breed met pensioen en Lina is door Max gepromoveerd tot kokkin en werkster. Als Max hun veertigste huwelijksdag heeft vergeten, is voor Lina de maat vol. Ze laat de boel de boel, neemt de helft op van hun geld en gaat met instemming van haar dochter Ruth (Monn) Egyptologie studeren. Max houdt het niet uit in zijn eentje en Lina is tenslotte bereid terug te komen op een bepaalde voorwaarde. Ze reizen de steden af, waar ze optraden, en Lina verklaart Max, waar en wanneer hij fouten maakte. Max schaamt zich voor zijn gedrag van toen, en heeft openlijk berouw van zijn wandaden. Het stroperige scenario is van regisseur Gottlieb, maar het bood de gelegenheid om wat plaatjes te tonen van stedenschoon, w.o. Venetië en Wenen. Lina's grote truc werkt, en ze kunnen samen genieten van een liefdevol leven. Meysel en Schroth zijn natuurlijk goed en hun fans mogen genieten. Het camerawerk is van Klaus Werner.