Pourvu que ça dure

Frankrijk 1995. Komedie van Michel Thibaud. Met o.a. Jean-Pierre Bisson, Catherine Jacob, Olivier Pajot, Didier Benureau en Emmanuelle Seigner.

Dit is het avondvullende speelfilmdebuut van Thibaud, die het vak leerde bij regisseurs als Claude Sautet, Claude Pinoteau, Francis Veber en Diane Kurys. Als second-unit regisseur bij succesvolle kluchten-koning Jean-Marie Poir[KA1]e kreeg hij de smaak te pakken van de komedie. Thibaud haalde een motorrijdersduo, dat naam gemaakt had als stuntrijders, in de film als hoofdrollen. Darmon en Holgado spelen, resp. Victor Brulin en Joseph Ponty, die motorordonnance bij de politie zijn. Ze moeten in weer en wind adjunct-burgemeester Jacques Debreuil (Bisson) begeleiden op zijn verkiezingstoernee. Victor wordt verliefd op de lieftallige assistente van Debreuil, Julie Neyrac (Seigner), maar als Debreuil de twee tortelduifjes betrapt, schorst hij Victor voor onbepaalde tijd. Victor zich wil wreken en ontdekt toevallig dat Debreuil in smerige zaakjes verwikkeld is. De combinatie van het onbenullige scenario van Christian Biegalski en Philippe Isars met de twee motorrijders, die wel goed kunnen stunten, maar niet zo geweldig acteren, heeft ervoor gezorgd dat het een vederlichte film is geworden, die men gerust mag missen. De fotografie is van Bruno Delbonnel.