18.000 Days Ago

Italië 1993. Oorlogsfilm van Gabriella Gabrielli. Met o.a. Maurizio Donadi, Silvia Cohen, Massimo Foschi, Alfredo Pea en Gianfranco Barra.

De hoofdpersoon in deze film is een Poolse jood die tijdens WO II op wonderbaarlijke wijze weet te ontsnappen uit het vernietigingskamp Treblinka, waar zijn vrouw en dochter door de nazi's werden vermoord. Het lukt hem om de Brenner pas over te steken - de grens tussen Oostenrijk en Italië. Daar treft het noodlot hem opnieuw: hij wordt in zijn kraag gevat door een politieman en belandt in het kamp Ferramonti di Tarsia, in het Zuiden van Italië, dat bevolkt wordt door anti-fascisten en joden. Dit kamp wordt gerund door de Italianen en het blijkt dat zij lang niet zulke fanatieke en bloeddorstige honden zijn als hun Oostenrijkse en Duitse bondgenoten. Hij gaat op in het kampleven en neemt deel aan de structuren, die door de gevangenen zijn gevormd. Alles gaat goed totdat de Duitsers zich heer en meester maken van Italië, Mussolini buiten spel zetten en de geallieerden het kamp bombarderen. Hij weet toch te overleven en mag zich gelukkig prijzen het te kunnen navertellen. Een onderwerp dat eigenlijk niet vaak genoeg behandeld kan worden en als waarschuwing tegen herhaling moet gelden. Tijdens het draaien van deze film was de burgeroorloog in het naburige, voormalige Joegoslavië in volle hevigheid losgebarsten en blijkens de berichtgeving is het duidelijk dat de strijdende partijen nog niets geleerd hebben: de concentratiekampen zijn daar weer in volle ere hersteld. Hoewel er ongetwijfeld films zijn die dit onderwerp beter hebben behandeld, zou men toch moeten kijken.