Duitsland 1937. Komedie van Veit Harlan. Met o.a. Hans Moser, Françoise Rosay, Hans Brausewetter, Heli Finkenzeller en Hilde Körber.

VPRO Cinema

Een film naar het stuk Fiston van de Franse blijspelschrijver Birabeau, waarin gespot wordt met de republiek als staatsvorm. Het feit dat de film in Frankrijk speelt is eigenlijk bijzaak, de democratische staatsvorm moet belachelijk gemaakt worden. Een ambtenaar van het Franse ministerie van Onderwijs krijgt van zijn ex-vrouw te horen dat hun zoon minister geworden is en als gevolg daarvan de baas van zijn vader. Met wat gekonkel wordt de zoon afgezet en vervangen door de vader, die echter ook geen lang politiek leven beschoren is. Aan het eind van de film zitten vader en zoon samen te vissen langs de Seine. Het is een boosaardige satire, die tot vandaag niet in Duitsland vertoond mag worden. Wie de film toch heeft gezien, zal moeten vaststellen dat hij uitstekend gemaakt is en ook nu nog een groot komisch effect heeft. Dat is te danken aan het heerlijke spel van Moser en Rosay, zowel in de vrolijke als in de serieuze scènes. Je vraagt je af wat Moser, staatsburger van het nog vrije Oostenrijk, en de grote Franse toneelspeelster bezield heeft in zo'n ondubbelzinnig propagandawerkje te spelen. Als je de film vandaag ziet houdt hij je een spiegelbeeld voor van elke willekeurige Europese staat.