Nunca es tarde para amar

Mexico 1952. Drama van Tito Davison. Met o.a. Libertad Lamarque, Roberto Cañedo, José Elías Moreno en Martha Valdés.

Een koorzangeres gaat in op het verzoek om in een ziekenhuis, waar haar ex-minnaar arts is, te zingen voor een paar gewonde kinderen. Ook hier wordt weer duidelijk dat de toenmalige Mexicaanse cinema er niet in slaagde zich te ontworstelen aan de eeuwige revue, opgesmukt met druilerige verhaaltjes over kinderen.